Nowy sposób na Amortyzację Przyśpieszoną

Dnia 12 sierpnia 2017 roku weszła w życie nowelizacja ustawy o CIT, zgodnie z którą podatnik jest uprawniony do dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego do kwoty 100.000,00 PLN.
 

WARTO WIEDZIEĆ

Przedsiębiorca, który zakupił fabrycznie nowy środek trwały zaliczany do 3-6 i 8 kategorii KŚT 2016, ma prawo do jednorazowego zaliczenia kosztów nabycia tego składnika majątku do kosztów uzyskania przychodu – do kwoty 1000.000,00 PLN .
 

Jakich rzeczy dotyczy „nowa” amortyzacja przyspieszona

W myśl znowelizowanych przepisów ustawy o CIT przyśpieszona amortyzacja dotyczyć może wyłącznie wartości początkowej nabytych fabrycznie nowych środków trwałych.
Jednocześnie ww. środkami trwałymi mogą być jedynie rzeczy zaliczane do grupy 3-6 i 8 Grupy klasyfikacyjnej Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3.10.2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT 2016), tj. wszelkiego rodzaju maszyny, urządzenia i aparaturę przemysłowo-produkcyjne, wśród których wyróżnić można:

1. kotły i maszyny energetyczne, w tym turbiny, maszyny napędowe oraz zespoły prądotwórcze,
2. maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania, np. do obróbki metali,
3. maszyny i urządzenia do przetłaczania i sprężania cieczy i gazów,
4. piece przemysłowe,
5. maszyny, urządzenia i aparaty specjalistyczne, np. dla przemysłu chemicznego,
6. maszyny budowlane, ziemne i drogowe,
7. maszyny i urządzenia wiertnicze, geodezyjne i kartograficzne,
8. urządzenia techniczne, w tym dla radiofonii i telewizji,
9. urządzenie telekomunikacyjne,
10. urządzenia alarmowe i sygnalizacyjne.

Nowelizacja nie przewiduje jednak możliwości dokonywania jednorazowego odpisu wartości początkowej jakichkolwiek środków transportu stanowiących powszechne i często nabywane składniki majątku.
 

Limit kwotowy amortyzacji przyspieszonej

Na gruncie nowo obowiązujących przepisów ustawy o CIT, podatnicy będą mogli dokonywać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego do kwoty 100.000,00 PLN. Odpisu tego będzie można dokonać raz w roku.
Zauważyć jednak należy, że wśród uwarunkowań umożliwiających podatnikowi dokonanie omawianego odpisu jednorazowego ustawodawca wskazał, że:
– wartość początkowa jednego środka trwałego musi wynosić co najmniej 10.000,00 PLN,
ewentualnie
– łączna wartość początkowa co najmniej dwóch środków trwałych, musi wynosić co najmniej 10.000,00 PLN, przy jednoczesnym uwzględnieniu, że wartość początkowa każdego z tych składników majątkowych przekracza 3.500,00 PLN.
 

WARTO WIEDZIEĆ

Jednorazowy odpis amortyzacyjny może dotyczyć zaliczki, tj. wypłaty na poczet nabycia środka trwałego, która dotychczas kategorycznie była wyłączona z ujęcia w KUP jako płatność niemająca definitywnego charakteru, co było uzasadniane wykładnią literalną ustawy o CIT.
 

Zaliczenie do limitu kwotowego zaliczki

Wskazywane kwoty obejmują sumę wpłat na poczet nabycia środka trwałego, w tym również płatności zaliczkowych pod warunkiem, że ta wcześniej nie została zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.
W efekcie, kwotę jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, pomniejsza się o wysokość uprzednio zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów wpłaty na poczet nabycia środka trwałego.
Natomiast w przypadku, gdy podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów wpłatę na poczet nabycia środka trwałego, a następnie:

1. przed jego nabyciem zlikwidował działalność gospodarczą albo zmienił formę opodatkowania na zryczałtowaną (na podstawie ustawy o podatku tonażowym albo o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych), albo
2. po nabyciu środka trwałego, nie dokonał jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od środka trwałego lub zbył odpłatnie środek trwały

– jest obowiązany do zwiększenia przychodów o wpłatę na poczet nabycia środka trwałego, odpowiednio.
Zwiększenia tego dokonuje się odpowiednio na ostatni dzień prowadzenia działalności przed jej likwidacją, na ostatni dzień prowadzenia działalności przed zmianą formy opodatkowania, na dzień, w którym podatnik dokonał pierwszego odpisu na podstawie ust. 1 lub art. 16i, albo na dzień odpłatnego zbycia środka trwałego.
 

Moment dokonania odpisu

Odpis amortyzacyjny powinien nastąpić w roku podatkowym, w którym zakupione środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych.
Konsekwentnie, podatnik ma prawo do amortyzowania środków trwałych zakupionych już od 1 stycznia 2017 r., nawet jeśli zapłacił dopiero zaliczkę, a środek trwały zostanie temu podatnikowi dostarczony dopiero w roku 2018.
Zgodnie bowiem z treścią art. 3 powoływanej nowelizacji, nowe przepisy mają zastosowanie do środków trwałych nabytych od dnia 1 stycznia 2017 r. i dokonanych od tego dnia wpłat na poczet nabycia tych środków, również względem podatników, których rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy i zakończył się po dniu 31 grudnia 2016 r., a przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.
 

Porada praktyczna

Nowe przepisy niewątpliwie wpływają na istotne zmniejszenie podstawy opodatkowania w podatku dochodowym, a dodatkowo nie zawierają dotychczasowych ograniczeń dotyczących podatników rozpoczynających działalność gospodarczą lub mających status małego podatnika.
Konsekwentnie, przedsiębiorcy dokonujący częstych zakupów nowych środków trwałych powinni dogłębnie rozważyć możliwość dokonywania jednorazowej amortyzacji i zaliczenia w poczet kosztów podatkowych kwoty poniesionych wydatków zwłaszcza, gdy dokonywanie częstych zakupów nowego sprzętu wymagane jest specyfiką danej branży.
 

Podsumowanie

Podatnicy (bez względu na wielkość osiąganych przychodów), którzy począwszy od 1 stycznia 2017 roku nabyli lub wpłacili zaliczkę na nabycie środka trwałego o wartości co najmniej 10.000,00 PLN są uprawnieni do dokonania tzw. przyspieszonej amortyzacji, o ile rzecz ta sklasyfikowana została w Grupie 3-6 lub 8 KŚT 2016.
 

Podstawa:

1. ustawa z dnia 07.07.2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.2017.1448),
2. 16k ust. 14-21 ustawy o z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.2016.1888)