Frankowicz może stracić prawo do ulgi mieszkaniowej w PIT
Wygrana przed sądem w sprawie kredytu frankowego nie oznacza końca problemów frankowicza.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (KIS) uznał, że spłata kredytu mieszkaniowego, który później został unieważniony, nie może być traktowana jako realizacja własnego celu mieszkaniowego, co wyklucza możliwość skorzystania z ulgi mieszkaniowej. Taka interpretacja oznacza, że podatnicy, którzy spłacili kredyt, a następnie unieważnili go sądownie, tracą prawo do ulgi mieszkaniowej.
Jakie mogą być konsekwencje przyjęcia stanowiska Dyrektora KIS?
- Konieczność korekty deklaracji PIT-39 - przepisy nie pozwalają na bieżącą korektę rozliczeń;
- Konieczność zapłaty zaległości podatkowej wraz z odsetkami za okresy, w których ulga została zastosowana;
- Ryzyko wszczęcia postępowania podatkowego i przymusowej egzekucji;
- W skrajnej sytuacji ryzyko wszczęcia postępowania karno-skarbowego (mimo oczywistego braku winy frankowicza).
Moim zdaniem stanowisko Dyrektora KIS jest zbyt rygorystyczne. Istnieją argumenty, aby uznać, że w takiej sytuacji przysługuje ulga mieszkaniowa.
- W momencie ponoszenia wydatku (tj. poszczególnych spłat kredytu), spełniał on wszystkie wymogi do skorzystania ulgi.
- Ponadto należałoby się zastanowić, czy w tych okolicznościach nie można by przyjąć, że unieważniony kredyt mimo wszystko dla celów podatkowych spełniał definicję pożyczki. Wszakże bank przeniósł na podatnika określoną ilość pieniędzy, a podatnik korzystał z tych środków jak z własnych i przeznaczył je na cele mieszkaniowe, a następnie dokonał ich zwrotu.
- Cel ulgi mieszkaniowej jest w takiej sytuacji, moim zdaniem niewątpliwie spełniony.
Interpretacje indywidualne Dyrektora KIS z dnia 8 listopada 2024 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.606.2024.2.EC oraz z dnia 30 grudnia 2024 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.754.2024.2.AKU
