Odzież artystyczna nie zawsze stanowi KUP
Wydatki na odzież dostosowaną do imprezy artystycznej w kulturze HIP HOP, użytkowaną również poza sceną, nie będą stanowić kosztu uzyskania przychodu na gruncie ustawy o PIT, gdyż będzie ona nosić przede wszystkim znamiona wydatków o charakterze osobistym – wskazał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 20 września 2024 r., nr 0115-KDIT3.4011.572.2024.2.PS
Spis treści:
Stan faktyczny
Z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej wystąpiła osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą zajmującą się oprawą artystyczną wydarzeń muzycznych, obejmującą takie czynności jak zapewnienie oprawy muzycznej podczas występu zespołów muzycznych oraz świadczenie usług DJ-skich.
Wnioskodawca podczas występów odpowiednio dopasowuje swój wygląd zewnętrzny do imprezy artystycznej, co wiąże się z ponoszeniem przez niego wydatków na zakup ubioru oraz usług fryzjerskich. Wnioskodawca podkreślił, że nabywana przez niego odzież wykorzystywana jest na potrzeby działalności gospodarczej i nie będzie użytkowana w życiu codziennym.
W stosunku do ubioru zainteresowany wskazał, że specyfika nurtu HIP HOP narzuca tworzenie odpowiednio wizerunku, który jest definiowany uznawanymi przez odbiorców tej muzyki markami odzieżowymi. Wnioskodawca podkreśla, że strój ten nie wymaga szycia kreacji niewykorzystywanych w życiu codziennym. Jednakże, pomimo braku szycia go na miarę, strój ten wypełnia definicję “kostiumu scenicznego, stroju artystycznego”.
Ubiór wnioskodawcy używany podczas świadczenia usług nie wynika z wymogów kontraktów czy umów. Wnioskodawca jednak wskazuje, że jest on między innymi zatrudniany w wyniku tego jak jest postrzegany przez odbiorców. Zatem nabywana odzież i usługi fryzjerskie służyć będą budowaniu wizerunku i konkretnego postrzegania przez odbiorców.
Co więcej, pomimo wcześniejszych zapewnień o braku użytkowania odzieży w życiu codziennym, w uzupełnieniu wniosku, zainteresowany podkreślił, że specyfika odzieży nakłada na niego konieczność ubierania się w tym stylu poza sceną w celu budowania swojej wiarygodności.
Pytanie Wnioskodawcy
W związku z powyższym, Wnioskodawca wystąpił z pytaniem dotyczącym tego, czy opisane przez niego wydatki wymienione w opisie zdarzenia przyszłego mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w działalności gospodarczej.
Jego zdaniem, wydatki na zakup usług fryzjerskich oraz zakup strojów stanowią koszty uzyskania przychodów w świetle ustawy o PIT, z uwagi na ich związek z osiąganymi przez wnioskodawcę przychodami.
Zainteresowany wskazał, że wygląd na scenie stanowi ważny element jego pracy, świadczący o postrzeganiu go przez odbiorców, co przekładać się będzie na dalsze kontrakty i popyt na jego usługi.
Stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał jednak stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe, wskazując, że zakup tych rzeczy stanowi co do zasady spełnienie zwykłych, normalnych potrzeb danej osoby.
Odstępstwa od tej zasady mogą wynikać jednak z nałożonego przez działalność gospodarczą prawnego obowiązku używania określonego rodzaju odzieży/garderoby, dostosowanych do pełnionych funkcji bądź zawodów poprzez np. trwałe opatrzenie zakupionych rzeczy logiem firmy. Tymczasem wnioskodawca nie potwierdził, że nabywany przez niego ubiór opatrzony będzie takimi emblematami.
Ponadto, na brak możliwości uznania tych wydatków przemawia fakt konieczności ubierania się w tym stylu poza sceną, na co dzień.
Zatem, powyżej przedstawione wydatki będą nosić przede wszystkim znamiona wydatków o charakterze osobistym, a te nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej podkreślił, że niezależnie od rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, każda osoba musi nabywać i używać dostosowaną do własnych wymagań odzież, a nawet korzystać z usług fryzjerskich.
