Ojciec VATEUSZ na tropie

Nie będzie lepszej okazji niż zbliżające się Święta do wyruszenia z moim nowym cyklem dochodzeniowo – śledczym: „Ojciec VATeusz na tropie”.

W ramach tego cyklu – niczym słynny ksiądz detektyw - będę wyszukiwał najbardziej absurdalnych i groteskowych spraw podatkowych i nie tylko..

Zaczynamy od czegoś naprawdę grubego, czyli wyroku WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 2005 r. – starego, ALE jakże aktualnego!

Czego dotyczyła sprawa:

Podatnik przekazywał milionowe darowizny na kościelną działalność charytatywno – opiekuńczą i odliczał je w całości od dochodu na podstawie art. 55 ust. 7 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego.

Przepis ten wskazuje, że dla odliczenia darowizny muszą być spełnione dwa warunki:

-kościelna osoba prawna przedstawia darczyńcy pokwitowanie odbioru oraz

-w okresie dwóch lat od dnia przekazania darowizny - sprawozdanie o przeznaczeniu jej na tę działalność.

Proboszcz który otrzymał darowizny kwitował ich odbiór, ale za nic na świecie nie chciał przedstawić sprawozdania.

W sprawę włączył się diabelski fiskus, który zakwestionował odliczenie darowizn.

Argumenty kościoła:

Przedstawiciele kościoła bronili się rękami i nogami, żeby nie przedstawiać sprawozdania, wskazując, że powinna liczyć się sama intencja i „świadectwo prawdy”, a nie jakieś tam kwitki..

Do sprawy dołączono pisma Rektora Wyższego Seminarium Duchownego, Caritas Polska, Episkopatu Polski i Archidiecezji z argumentacją bardziej natury teologicznej niż podatkowej.

Całkiem sporo zachodu... czyżby jednak środki wydano w inny sposób.

WSA pokazuje, że potrafi grać w tę grę:

Sprawa trafiła do WSA w Gorzowie Wielkopolskim, który w wyroku z dnia z dnia 9 sierpnia 2005 r.(I SA/Go 1698/05) podzielił stanowisko fiskusa.

Ale najciekawsze jest uzasadnienie, w którym czytamy, że:

„Przedstawione wyżej poglądy przedstawicieli kościoła są ich poglądami i pozostają w sprzeczności z treścią art. 55 ust. 7.

W tym miejscu rodzi się pytanie, a jak w podobnych przypadkach zareagowałby Jezus?

Odpowiedź na nie znajdujemy w rozdziale 17 Ewangelii według św. Mateusza.

Dotyczy on wprowadzanego przez władców Izraela podatku na świątynie. Poborcy tego podatku (didrachmy) zapytali Piotra - "Wasz Nauczyciel nie płaci didrachmy? Piotr odpowiedział - Tak. Jezus zwracając się do Piotra powiedział: "Szymonie, jak Ci się zdaje: Od kogo królowi ziemscy pobierając daniny lub podatki? Od synów swoich czy od obcych? Gdy Piotr odpowiedział - od obcych. Jezus mu rzekł:

"A zatem synowie są wolni. Żebyśmy jednak nie dali im powodu do zgorszenia idź nad jezioro i zarzuć wędkę. Weź pierwszą złowioną rybę, a gdy otworzysz jej pyszczek, znajdziesz statera (srebrna moneta grecka). Weź go i daj im za Mnie i za Siebie".

Wystarczy więc aby rozważając kwestię sprawozdania z przeznaczenia darowizny, przedstawiciel kościelnej osoby prawnej kierował się przykładem Jezusa”.

Wesołych Świąt!