Wydatki na paliwo w ryczałcie

Samochód służbowy bywa uznawany jako premia za pracę, może być związany z zajmowanym stanowiskiem i wykonywanymi obowiązkami. Nierzadko się zdarza, że służbowy samochód jest wykorzystywany przez pracownika poza godzinami pracy. Jak zauważa Minister Finansów, przed 1 stycznia 2015r. ustawa PIT nie zawierała przepisów szczególnych, które regulowałyby zasady przychodu pracownika z tytułu korzystania z samochodu służbowego do celów prywatnych i przychód ten był zazwyczaj określany na zasadach ogólnych. Dnia 21 Września 2020r. minister Finansów wydał interpretację ogólną (nr. DD3.8201.1.2020) w sprawie zryczałtowanego przychodu pracownika związanego z wykorzystywaniem samochodu służbowego do celów prywatnych. Interpretacja ministra skupiła się na stosowaniu art. 12 ust. 2a Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, („Ustawą PIT”), tj. na zakresie ujmowania w zryczałtowanym przychodzie pracownika świadczenia polegającego na finansowaniu przez pracodawcę kosztów eksploatacyjnych, w tym również paliwa, do samochodu służbowego wykorzystywanego przez pracownika do celów prywatnych. Minister w interpretacji wskazał, że koszty paliwa pokryte przez pracodawcę, udostępnionego pracownikowi samochód służbowy do wykorzystywania do celów prywatnych, mieszczą się w zryczałtowanym przychodzie, o którym mowa w art. 12 ust 2a. Ustawy PIT. Z dniem 1 stycznia 2015 r. do art. 12 ww. ustawy, zostały dodane ustępy 2a-2c;

• Ustęp 2a

Ustęp 2a wyszczególnia wartość nieodpłatnego świadczenia osiąganego przez pracownika z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych, wskazując konkretne kwoty zróżnicowane w zależności od pojemności silnika samochodu. Zgodnie z przytoczonym przepisem, wskazana wartość wynosi: 1) 250 zł miesięcznie – dla samochodów o pojemności silnika do 1600 cm³; 2) 400 zł miesięcznie – dla samochodów o pojemności silnika powyżej 1600 cm³.

• Ustęp 2b

Ustęp 2b omawianego artykułu został poświęcony wskazaniu sposobu obliczania wartości świadczenia w sytuacji, gdy podatnik korzysta z samochodu w prywatnych celach jedynie przez cześć miesiąca. Jeżeli pracownik wykorzystuje samochód do celów prywatnych, wartość świadczenia ustala się za każdy dzień takiego użytkowania w wysokości 1/30 kwot określonych w ustępie 2a.

• Ustęp 2c

Powyższe kwoty są obliczane w sytuacji, w której pracodawca nie pobiera od pracownika żadnego ekwiwalentu np. opłaty za korzystanie z samochodu służbowego do celów prywatnych. Jeżeli pracodawca odpłatnie przekazuje pracownikowi samochód, wówczas zgodnie z 2c ustala, że kwota odpowiednio 250 zł lub 400 zł podlega zmniejszeniu o tą pobierana przez pracodawcę opłatę. Aby uprościć sposób obliczania wartości tego nieodpłatnego (lub częściowo nieodpłatnego) świadczenia ustawodawca wprowadził zryczałtowaną formę określania jego wartości. Pogląd Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, że kwoty ryczałtu, o których mowa w art. 12 ust. 2a Ustawy PIT, obejmują koszty użytkowania samochodu takie jak: ubezpieczenie, bieżące naprawy i przeglądy, z wyłączeniem jednak paliwa, do którego powinno się stosować zasady ustalania przychodu przewidziane w art. 11 ust. 2 i ust. 2a pkt 4 Ustawy PIT, budził wątpliwości podatników i płatników. Także był częstym przedmiotem skarg wnoszonych do sądów administracyjnych, w wyniku czego ukształtowana została linia orzecznicza Naczelnego Sądu Administracyjnego. Powstała na tym polu rozbieżność pomiędzy praktyką interpretacyjną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej a orzecznictwem sądów administracyjnych skłoniła Ministra Finansów do wydania interpretacji ogólnej. Prawidłowa wykładnia art. 12 ust. 2a ustawy PIT stanowi, że koszty paliwa finansowane przez pracodawcę, udostępniającego pracownikowi samochód służbowy do wykorzystywania do celów prywatnych, mieszczą się w zryczałtowanym przychodzie, o którym mowa w art. 12 ust. 2a ustawy PIT. Celem wprowadzonych przepisów jest ułatwienie sposobu określania wartości przychodu pracownika z tytułu wykorzystywania przez niego do celów prywatnych udostępnionego mu samochodu służbowego. Interpretacja tych przepisów, z których wynikałaby konieczność odrębnego ustalania wartości paliwa finansowanego przez pracodawcę, nie zgadzała by się z intencją ustawodawcy dotyczącej uproszczenia rozliczania z tego tytułu i przeczyłaby sensowi zryczałtowanej formy określania przychodu. W uzasadnieniu swojego stanowiska Minister Finansów powołał się na wyroki NSA.