Kary umowne bez podatku - kolejna korzystna interpretacja podatkowa
- Wysłane przez Adrian Kęmpiński
- Kategorie Shorts
- Data 16 sierpień 2024
💡Opodatkowanie kar umownych w estońskim CIT to przykład tego, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej pod wpływem orzecznictwa sądów administracyjnych potrafi zmienić swój pogląd na sprawę.
❌ Początkowo, tj. na przełomie 2022/2023 r. organy podatkowe dopatrywały się wyłącznie sankcyjnego charakteru kar umownych, a sankcję należy opodatkować.
❗ Po merytorycznej krytyce sądów administracyjnych (od wiosny 2023 r. i obecnie) pogląd ten uległ zmianie i obecnie trudno szukać interpretacji negatywnych w tym zakresie (pamiętajmy, wszystko zależy od konkretnych okoliczności opisanych we wniosku).
⬇️ Krótkie omówienie najświeższej sierpniowej interpretacji indywidualnej i omówienie ewolucji wykładni tego zagadnienia jest poniżej.
Kary umowne bez podatku - kolejna korzystna interpretacja podatkowa
W klasycznym modelu CIT organy podatkowe niechętnie pozwalają na zaliczenie do kosztów podatkowych ponoszonych kar umownych.
Przeszkodą jest tu art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o CIT, który zabrania zaliczać do podatkowych kosztów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów, albo wykonanych robót i usług.
Estoński CIT odchodzi jednak od klasycznych zasad podatkowych, więc nie istnieje kategoria wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.
Zamiast tego, opodatkować należy wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą (art. 28m ust.1 pkt 3 ustawy o CIT).
Samo Ministerstwo Finansów w Objaśnieniach podatkowych do estońskiego CIT wskazywało, że wydatki niestanowiące kosztów podatkowych z klasycznego CIT to nie jest to samo co wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą.
Te kategorie są jedynie podobne do siebie, ale nie są takie same.
W zakresie kar umownych płaconych przez spółki na estońskim CIT początkowo organy podatkowe nakazywały opodatkowywać ten rodzaj wydatków, doszukując się ich sankcyjnego charakteru.
Tak np. rozstrzygnięto w interpretacji indywidualnej z dnia 30 sierpnia 2023 r., nr 0111-KDIB2-1.4010.266.2023.1.KK.
Regułę zmieniły korzystne wyroki sądów administracyjnych, które wskazują, że płacone kary umowne, nawet jeśli nie mają związku z przychodami, zabezpieczeniem lub zachowaniem ich źródła, to nadal mogą mieć związek z działalnością gospodarczą. Tak np. orzekł WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 25 stycznia 2024 r., sygn. akt I SA/Po 632/23
Orzecznictwo sądów administracyjnych widocznie ma wpływ na organy podatkowe, ponieważ te zaczęły wydawać korzystne interpretacje indywidualne.
Dowodzi tego interpretacja indywidualna z dnia 8 sierpnia 2024 r., nr 0111-KDIB1-1.4010.246.2024.1.KM, w której potwierdzono, że wydatki w postaci kar umownych wynikających z niezależnych od spółki opóźnień w realizacji zamówień wykazują związek z prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarczą.
Podobne, korzystne wnioski znajdziemy w interpretacji indywidualnej z dnia 4 kwietnia 2024 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.19.2024.1.JG.
Wniosek?
Wykładnia przepisów estońskiego CIT wciąż ewoluuje, mimo że ta forma opodatkowania jest z nami już blisko 4 lata podatkowe.
Adrian Kęmpiński
Adrian jest doradcą podatkowym i radcą prawnym. Ukończył prawo na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. Z prawem podatkowym związany od 2019 roku i w tym czasie pracował dla największych kancelarii podatkowych w województwie Kujawsko – Pomorskim, w których uczestniczył w licznych projektach restrukturyzacyjnych dotyczących spółek prawa handlowego. W ramach Kancelarii LTCA uczestniczy w projektach obejmujących bieżące doradztwo podatkowe.