Ugoda a wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą

Nie, wydatki poniesione na rzecz Dystrybutora energii z tytułu zapłaty roszczeń wynikających z realizacji postanowień ugody ponoszone przez Spółkę opodatkowaną CIT Estońskim, nie będą stanowiły wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą Spółki i tym samym nie będą podlegały opodatkowaniu ryczałem od dochodów spółek.

Takie wnioski wynikają z interpretacji indywidualnej z 19/03/2025 r., znak sprawy: 0111-KDIB1-3.4010.283.2024.7.PC

Oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 19 listopada 2024 r., sygn. akt I SA/Po 560/24

Stan faktyczny

Spółka, opodatkowana CIT Estońskim, chcąc rozszerzyć swoją działalność gospodarczą zdecydowała się wybudować Farmę wiatrową, w ramach której pozyskuje energię elektryczną. Rynek energii elektrycznej w Polsce ukształtowany jest w ten sposób, że Spółka chcąc dokonywać sprzedaży energii elektrycznej, a zatem uzyskiwać przychód z Farmy wiatrowej, zobowiązana była do zawarcia Umowy z Dystrybutorem energii.

Spółka zawarła Umowę z Dystrybutorem energii, która obejmowała sprzedaż energii elektrycznej wraz z usługą bilansowania. Przedmiotem zawartej umowy była sprzedaż całej energii elektrycznej wytworzonej w OZE – Farmie wiatrowej.

Jednakże, po ponownej analizie warunków Umowy, uwzględniając aktualne realia gospodarcze Wnioskodawca uznał, że realizacja Umowy nie będzie dla niego korzystna ekonomicznie, dlatego odstąpił od pisemnego podpisania formularza Umowy, co spowodowało rozwiązanie Umowy zawartej w wyniku przyjęcia Oferty.

Takie podejście wynikało ze zmiany warunków panujących na rynku energii elektrycznej, a dokładnie zmiany cen energii elektrycznej.

W związku z powyższym, pomiędzy stronami zaistniał spór dotyczący realizacji oraz zawarcia Umowy wraz z usługą bilansowania. Dalsza realizacja postanowień zawartej pomiędzy stronami Umowy byłaby niekorzystna dla działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę i spowodowałaby powstanie po jego stronie znaczących strat.

W konsekwencji wynikłego sporu Dystrybutor energii skierował wobec Wnioskodawcy roszczenia pieniężne.

Strony w celu rozwiązania sporu zdecydowały się na podjęcie mediacji. W efekcie przeprowadzonego postępowania mediacyjnego strony podążały do osiągnięcia porozumienia (zawarcia ugody w celu zniesienia sporu).

Spółka - w świetle powyższego – powzięła wątpliwość, czy przyszłe wydatki poniesione na rzecz Dystrybutora energii z tytułu zapłaty roszczeń wynikających z realizacji postanowień ugody stanowią wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą i podlegają opodatkowaniu Ryczałtem, w myśl art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT?

Stanowisko organu podatkowego

Organ uznał (dodajmy, że po wyroku WSA w Poznaniu), że takie wydatki nie zdeterminują dochodu podlegającego opodatkowaniu po stronie Spółki.

Organ uznał, że wydatki ponoszone przez Spółkę z tytułu zapłaty roszczeń wynikających z realizacji postanowień ugody są ściśle związane ze źródłem uzyskiwania przychodów (sprzedaż energii elektrycznej wytworzonej przez Farmę wiatrową).

W rezultacie, nie można ich uznać za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą.

Jak wynika z przedstawionego opisu, podejmując decyzję o odstąpieniu od podpisania Umowy, co skutkowało rozwiązaniem Umowy, kierowali się Państwo chęcią maksymalizacji przychodu, aby jednak to nastąpiło, konieczna będzie zapłata roszczenia na rzecz Dystrybutora energii. Działanie to jest zatem racjonalne i ekonomicznie uzasadnione. Dzięki zachowaniu wiarygodności związanemu z podjęciem mediacji oraz planowanym zawarciem ugody i zapłatą roszczenia w jej zakresie, mogą Państwo oczekiwać, że podmiot, na rzecz którego zapłacą roszczenie, będzie w przyszłości ponownie korzystać z ich usług, co pozwoli generować kolejne przychody.

W związku z powyższym, wydatki poniesione na rzecz Dystrybutora energii z tytułu zapłaty roszczeń wynikających z realizacji postanowień ugody ponoszone przez Państwa, będą stanowiły wydatki związane z działalnością gospodarczą Spółki i tym samym nie będą podlegały opodatkowaniu ryczałem od dochodów spółek.