Czy od 1 stycznia 2023 r. dopuszczalna będzie amortyzacja pensjonatu?
Przypomnijmy, że przepisy tzw. Polskiego Ładu wprowadziły zakaz amortyzacji lokali i budynków mieszkalnych. Amortyzacji nie podlegają budynki mieszkalne, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej.
Jednocześnie przepisy przejściowe wprowadziły możliwość kontynuacji amortyzacji ww. nieruchomości mieszkalnych do końca 2022 roku, jeżeli zostały nabyte lub wytworzone przed 1 stycznia 2022 r.
W kontekście powyższej zdecydowanie niekorzystnej dla podatników i budzącej uzasadnione wątpliwości co do jej zgodności z Konstytucją zmiany, pozytywną informacją jest potwierdzenie przez organy skarbowe możliwości zaliczania do kosztów podatkowych również w 2023 r. odpisów amortyzacyjnych od budynków pensjonatowych klasyfikowanych jako budynki niemieszkalne czy budynków rekreacji indywidualnej.
W interpretacji indywidualnej z dnia 9 listopada 2022 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.703.2022.1.AWO, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, odnosząc się do możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od pensjonatów, nabytych jako budynki niemieszkalne, stanowiących środki trwałe zaklasyfikowane w ramach Klasyfikacji Środków Trwałych pod symbolem KŚT: 109, wskazał, że:
„znowelizowany art. 22c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania do budynków niemieszkalnych. Z tej też przyczyny, obecnie obowiązujące brzmienie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych umożliwia (…):
- uwzględnianie odpisów amortyzacyjnych od wskazanych we wniosku pensjonatów (symbol klasyfikacji środków trwałych (KŚT): 109) w kosztach podatkowych, oraz
- dokonywanie odpisów amortyzacyjnych w 2022 r. i "w kolejnych okresach rozliczeniowych" na zasadach obowiązujących przed 1 stycznia 2022 r.”
Z kolei w interpretacji z dnia 19 sierpnia 2022 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4011.542.2022.1.IM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że:
„w przypadku nieruchomości niemieszkalnych opisanych we wniosku jako lokale zamieszkania zbiorowego oraz budynki rekreacji indywidualnej, odpisy amortyzacyjne od tych nieruchomości będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów (…)”
Ponadto w interpretacji z dnia 4 października 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.481.2022.1.AW Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że: „w przypadku nieruchomości niemieszkalnych opisanych we wniosku jako lokale zamieszkania zbiorowego oraz budynki rekreacji indywidualnej, odpisy amortyzacyjne od tych nieruchomości będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do prawa do udziału Wnioskodawcy w zyskach Spółki.” Wnioskodawca wskazał, że nieruchomości będą przez Spółkę nabyte z przeznaczeniem na krótkotrwały najem zbiorowy o charakterze turystycznym, w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Budynki będą przez Spółkę nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, w tym również mogą zostać wytworzone w wyniku modyfikacji w budynkach wcześniej klasyfikowanych jako budynki mieszkalne, wskutek zmian konstrukcyjnych przeklasyfikowanych na nieruchomości niemieszkalne.
Powyższe stanowisko Dyrektora KIS wynika m.in. z przepisów Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, które wprowadza odrębną od budynków mieszkalnych kategorię budynków zamieszkania zbiorowego oraz definiuje następujące pojęcia:
Zgodnie z § 3 pkt 4 Rozporządzenia, przez budynek mieszkalny należy rozumieć:
- budynek mieszkalny wielorodzinny,
- budynek mieszkalny jednorodzinny.
