Umowa o zachowaniu poufności – czy warto ją zawierać?
- Wysłane przez Katarzyna Gobosz
- Kategorie Aktualności prawne
- Data 11 sierpień
W realiach współczesnego obrotu gospodarczego informacja staje się jednym z najcenniejszych zasobów przedsiębiorstwa. Bazy klientów, know-how, strategie rozwoju czy dokumentacja techniczna to elementy, których ujawnienie może poważnie zagrozić pozycji rynkowej firmy. Właśnie dlatego coraz częściej stosuje się umowy o zachowaniu poufności, zwane powszechnie jako NDA (ang. Non-Disclosure Agreement). Celem takiej umowy jest prawne zabezpieczenie interesów podmiotu udostępniającego wrażliwe dane przed ich bezprawnym ujawnieniem lub wykorzystaniem przez osoby, które takie dane uzyskują, czy to w ramach umowy o pracę, umowy o współpracy, czy też jako kontrahenci danego przedsiębiorstwa.
Czym jest umowa o zachowaniu poufności?
Umowa o zachowaniu poufności to zobowiązanie jednej lub obu stron do nieujawniania określonych informacji osobom trzecim oraz do niewykorzystywania ich w sposób sprzeczny z ustalonym celem.
Może mieć charakter:
- jednostronny – obowiązek poufności spoczywa tylko na jednej stronie,
- dwustronny (wzajemny) – obie strony zobowiązują się do zachowania poufności.
W polskim prawie brak jest jednej, szczegółowej regulacji dotyczącej umowy o zachowaniu poufności. Umowa taka opiera się na zasadzie swobody umów (art. 353¹ Kodeksu cywilnego) oraz na przepisach o ochronie tajemnicy przedsiębiorstwa zawartych w ustawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.
Elementy, które powinna zawierać umowa o zachowaniu poufności (NDA)
Aby umowa o poufności była skuteczna, powinna precyzyjnie określać:
- Definicję informacji poufnych – co konkretnie podlega ochronie (np. dane techniczne, handlowe, finansowe).
- Zakres obowiązku poufności – czego nie wolno robić z informacjami (ujawniać, kopiować, wykorzystywać).
- Czas trwania zobowiązania – może trwać odpowiednio w trakcie współpracy, jak i również po jej zakończeniu.
- Wyjątki – sytuacje, w których ujawnienie informacji jest dopuszczalne (np. obowiązek wynikający z przepisów prawa).
- Sankcje za naruszenie – kary umowne lub odszkodowanie za ujawnienie infomacji.
- Sposób zwrotu lub zniszczenia nośników danych po zakończeniu współpracy.
Umowa o zachowaniu poufności w relacjach pracodawca–pracownik
W stosunku pracy obowiązek zachowania poufności wynika już z Kodeksu pracy (art. 100 § 2 pkt 4) oraz z ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.
Pracodawca może jednak dodatkowo zawrzeć z pracownikiem odrębną umowę NDA. Zawarcie takiej umowy jest o tyle celowe, że można w niej określić również zakaz ujawniania informacji poufnych, które nie stanowią Tajemnicy Przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji oraz umowa ta może obejmować również zakaz ujawniania informacji poufnych również po ustaniu zatrudnienia.
W odróżnieniu od zakazu konkurencji po ustaniu stosunku pracy, obowiązek poufności nie wymaga wypłaty wynagrodzenia, o ile nie ogranicza pracownikowi możliwości zarobkowania.
Dlaczego warto zawrzeć umowę o zachowaniu poufności?
Realne korzyści płynące z umowy o poufności obejmują przede wszystkim:
- formalne i precyzyjne określenie, jakie informacje są chronione i jakich informacji druga strona nie może ujawniać;
- wzmocnienie ochrony przewidzianej w przepisach ustawowych, w szczególności poprzez ustanowienie kar umownych za ujawnianie informacji poufnych;
- możliwość egzekwowania kary umownej bez konieczności udowadniania wysokości szkody, w przypadku ujawnienia przez stronę obowiązaną do zachowania poufności informacji poufnych.
Podsumowanie
Umowa o zachowaniu poufności jest narzędziem prostym, a jednocześnie skutecznym w ochronie kluczowych interesów przedsiębiorstwa.
Choć pewne elementy ochrony informacji wynikają już z przepisów prawa, to umowa o zachowaniu poufności pozwala dostosować zasady poufności do specyfiki danej współpracy i ułatwia dochodzenie roszczeń w razie naruszenia.
Z punktu widzenia bezpieczeństwa biznesu umowę o poufności warto zawierać zarówno w relacjach z kontrahentami, jak i z pracownikami i współpracownikami. Umowę o zachowaniu poufności warto również powiązać z ewentualnym zakazem konkurencji poprzez ustanowienie zakazu wykorzystywania informacji poufnych do prowadzenia działalności konkurencyjnej.
Katarzyna Gobosz
Katarzyna jest radcą prawnym, członkiem Okręgowej Izby Radców Prawnych w Szczecinie. Ukończyła prawo na Uniwersytecie Szczecińskim w Szczecinie. Posiada wieloletnie doświadczenie w obsłudze prawnej podmiotów gospodarczych w tym podmiotów prywatnych, jak i podmiotów z sektora publicznego. Ma też doświadczenie w prowadzeniu i rozwiązywaniu sporów sądowych w szczególności związanych z prawem nieruchomości oraz z branży budowlanej. Doświadczenie zdobyła pracując przy realizacji zarówno projektów budowlanych tzw. budownictwa kubaturowego (budowa obiektów użyteczności publicznej, budowa osiedli deweloperskich) jak i z zakresu infrastruktury (budowa linii kolejowych i dróg ekspresowych). Katarzyna reprezentowała klientów w procesach sądowych o wielomilionowej wartości oraz uczestniczyła w procesach inwestycyjno-budowlanych jako radca prawny przy realizacji wielu znaczących i prestiżowych inwestycji budowlanych w Szczecinie. W swoim działaniu praktykuje kompleksowe podejście do klientów, zwracając uwagę na ich różnorodne potrzeby niejednokrotnie nie tylko w zakresie pomocy prawnej, ale również pomocy o charakterze biznesowym. Preferuje wieloaspektowe podejście do problemów prawnych, które przedkłada nad literalne stosowanie prawa. W LTCA zajmuje się szeroko rozumianą obsługą podmiotów gospodarczych, w tym w szczególności obsługą procesów inwestycyjno-budowlanych oraz sporów sądowych związanych z inwestycjami budowlanymi.