Estoński CIT możliwy dla spółek IT
Pewnym mitem krążącym wokół estońskiego CIT jest to, że tej formy opodatkowania nie mogą wybrać spółki z branży IT.
Główną przeszkodą jest tzw. limit przychodów pasywnych.
Art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT mówi, że spółka może wybrać estoński CIT i korzystać z tej formy opodatkowania jeśli mniej niż 50% przychodów z działalności osiągniętych w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług, pochodzi:
- z wierzytelności,
- z odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek,
- z części odsetkowej raty leasingowej,
- z poręczeń i gwarancji,
- z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw,
- ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych,
- z transakcji z podmiotami powiązanymi - w przypadku gdy w związku z tymi transakcjami nie jest wytwarzana wartość dodana pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma.
Co ważne, ww. przychody pasywne liczy się łącznie.
Na skutek tego, w przypadku spółek tworzących dokumentację projektową lub oprogramowanie i czerpiących przychody z tytułu praw autorskich pewnym ograniczeniem jest ww. przepis, tj. art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.
W przypadku, gdy przychody pasywne brutto spółki stanowią więcej niż 50% jej ogólnych przychodów, spółka taka nie może wybrać opodatkowania estońskim CIT, a jeśli już korzysta z tej formy opodatkowania – utraci to prawo z końcem roku podatkowego, w którym nie zostały spełnione te warunki (art. 28l ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT).
Utrata prawa do estońskiego CIT skutkować będzie tym, że spółka, która utraci to prawo, nie będzie mogła wybrać ponownie estońskiego CIT przez okres 36 miesięcy (art. 28l ust. 2 ustawy o CIT).
Przedmiotem wątpliwości organów podatkowych była sytuacja, w której spółka w ramach danej umowy nie wyodrębnia kwoty wynagrodzenia należnego za przeniesienie praw autorskich.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych interpretacjach indywidualnych twierdzi, że jeśli w ramach umowy nie dokonano wyodrębnienia składników wynagrodzenia (osobnej części wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich), to całość przychodów w związku, z którymi przeniesiono prawa autorskie, stanowi przychody pasywne, które podlegają limitowaniu.
Powyższe potwierdza interpretacja indywidualna z dnia 7 października 2024 r., nr 0111-KDIB1-1.4010.390.2024.2. SG, wskazując, że sytuacji gdy wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich jest wyraźnie wyodrębnione w umowie lub w aneksie do umowy, to nie ma żadnych wątpliwości, iż tylko to wyodrębnione wynagrodzenie będzie przychodem pasywnym, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT, niezależnie od tego, czy wyodrębnienie to zostało dokonane pierwotnie w umowie, czy też na późniejszym etapie poprzez zawarcie odpowiedniego aneksu.
Z tą pierwszą tezą nie zgadzają się sądy administracyjne – np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 lutego 2024 r., sygn. III SA/Wa 2399/23.
Konstrukcja umów o współpracy ma istotne znaczenie. Jednym z powodów jest to, by całość wynagrodzenia osiągniętego, w związku z którym przeniesiono prawa autorskie, nie została objęta limitem, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.
Jeśli spółka która osiąga przychody z tytułu przeniesienia praw autorskich, w ramach zawartej umowy współpracy ustali, że na wynagrodzenie należne za wykonanie danego zlecenia składa się:
- zawsze nie mniej niż 50% kwoty wynagrodzenia należne będzie za prace projektowe;
- zawsze nie więcej niż 50% kwoty wynagrodzenia należne będzie za przeniesienie na zleceniodawcę majątkowych praw autorskich i prawa do wykonywania zależnych praw autorskich do dokumentacji projektowej, to będzie mogła korzystać z estońskiego CIT i nie przekroczy progu, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.
Powyższe potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 17 grudnia 2024 r., nr 0111-KDIB1-2.4010.574.2024.2.ANK.
Dyrektor KIS zgodził się ze spółką, która wnioskowała o wydanie interpretacji indywidualnej, z tym zastrzeżeniem, że wartość wynagrodzenia z przeniesienia praw autorskich i prawa do wykonywania zależnych praw autorskich do dokumentacji projektowej, winna odpowiadać warunkom rynkowym.
Wracam do tego zagadnienia, ponieważ pojawiła się kolejna ciekawa interpretacja indywidualna dotycząca branży IT i estońskiego CIT – mowa o interpretacji indywiualnej z dnia 2 grudnia 2025 r., nr 0111-KDWB.4010.102.2025.6.KP
W najnowszej interpretacji podatkowej Dyrektor KIS odniósł się do pytania spółki - Czy przychody spółki uzyskiwane przez nią z tytułu sprzedaży przez nią pracy programistów (rozliczane w roboczogodzinach), a przy okazji nieodpłatnego przeniesienia na klienta praw autorskich do fragmentów kodów źródłowych powstałych w trakcie współpracy z danym klientem, zawarte w cenie sprzedaży usług (ale wyraźnie niewyodrębnione w cenie określonej w umowie z klientem) stanowią przychody, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
Spółka twierdziła, że nie uzyskuje przychodów z tytułu przeniesienia na klienta praw autorskich do fragmentów kodów źródłowych, które miały by stanowić przychody pasywne, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych
Zdaniem spółki, za przyjęciem tego stanowiska przesądza również fakt, iż ustawodawca nie wyłączył z przychodów, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT, przychodów związanych z podstawową działalnością podatnika.
Dyrektor KIS zgodził się ze spółką i wskazał, że skoro jak spółka wskazała, przenosi na klientów prawa autorskie nieodpłatnie i wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich w wysokości 0 zł jest wynagrodzeniem ustalonym na warunkach rynkowych, to uzyskiwane przez Spółkę przychody z tytułu sprzedaży pracy programistów nie stanowią przychodów, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT.
Przy czym należy także zastrzec, że w sytuacji odpłatnego przenoszenia praw autorskich na klientów, kiedy wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich uwzględnione jest w cenie sprzedaży usług a jedynie jest niewyodrębnione wyraźnie w cenie określonej w umowie z klientem, takie przychody stanowią przychody z tytułu przeniesienia na klienta praw autorskich, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT.
Sam fakt wyodrębnienia wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich w cenie usługi bądź brak takiego wyodrębnienia pozostaje bez wpływu na kwalifikację przychodów do danej kategorii.
