Estoński CIT – wypłata odsetek od pożyczki, a nie ich naliczenie decyduje o momencie powstania obowiązku podatkowego

Transakcje pożyczkowe wciąż budzą wiele emocji wśród spółek opodatkowanych estońskim CIT.

Najbardziej bezpieczny i profiskalny pogląd można przedstawić następująco:

- gdy spółka opodatkowana estońskim CIT udziela pożyczki podmiotowi powiązanemu – opodatkowujemy cały kapitał pożyczki,

- gdy spółka opodatkowana estońskim CIT zaciąga pożyczkę od podmiotu powiązanego – opodatkowujemy wyłącznie odsetki, które wypłacamy na rzecz tego podmiotu powiązanego.

Pytaniem, które się pojawiło w jednym z wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej jest to, czy zdarzeniem, z którym ustawa o CIT, wiąże powstanie obowiązku podatkowego jest moment wypłaty na rzecz jej udziałowców (podmiotów powiązanych) odsetek od udzielonych przez te podmioty pożyczek, czy moment ich naliczenia przez spółkę objętą estońskim CIT.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził pogląd spółki, zgodnie z którym obowiązek zapłaty ryczałtu od dochodów spółek należy łączyć z momentem dokonania wypłaty, wydatku lub wykonania świadczenia.

Jak wskazał Dyrektor KIS, literalne brzmienie przepisów ustawy o CIT wskazuje, że dochód z tytułu ukrytych zysków powstaje, co do zasady, w momencie efektywnej dystrybucji zysku.

Powyższe znajduje również potwierdzenie w treści Objaśnień podatkowych do estońskiego CIT. Jak bowiem wskazano na str. 6 w pkt 4:

„W stosowaniu właściwej wykładni przepisów o ryczałcie istotne jest, w przypadku wątpliwości natury językowej, że reinwestycje pozostają nieopodatkowane. Natomiast przekazanie do konsumpcji, wypłata, czy inna dystrybucja majątku - niezależnie od tego, w jakiej formie jest dokonana - podlega opodatkowaniu”.

Czy możliwe jest przesunięcie momentu spłaty pożyczki do czasu, gdy spółka nie będzie już na estońskim CIT? – teoretycznie tak.

Teoretycznie, ponieważ cały czas musimy pamiętać o cenach transferowych i konieczności zachowywania się tak jak podmioty niepowiązane, a niczym nieuzasadnione przedłużenie terminu spłaty pożyczki może zostać uznane za działanie nierynkowe i zostać zakwestionowane przez organy podatkowe.

Dodatkowo, takie działanie może zostać uznane za unikanie lub uchylanie się od opodatkowania. Możliwa kwalifikacja podatkowa zależy od konkretnego stanu faktycznego.

W razie wątpliwości co do rozliczenia transakcji pożyczkowych w swojej spółce – napisz do mnie maila.