EUDR – implementacja unijnych przepisów do polskiego porządku prawnego
W dniu wczorajszym (17.06.2024 r.) pojawił się długo wyczekiwany projekt ustawy wdrażającej rozporządzenie EUDR (rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1115 z dnia 31 maja 2023 r. w sprawie udostępniania na rynku unijnym i wywozu z Unii niektórych towarów i produktów związanych z wylesianiem i degradacją lasów oraz uchylenia rozporządzenia (UE) nr 995/2010).
Co prawda sam projekt jest na razie ogłoszony w wykazie prac legislacyjnych i programowych Rady Ministrów pod nr UC101 jako „Projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrożeniem rozwiązań dotyczących zwalczania wylesiania i degradacji lasów”.
Co zakłada projekt?
Przede wszystkim Polska jako chyba już ostatnie Państwo wskazało swoje wewnętrze organy, które będą odpowiadały za stosowanie regulacji EUDR w Polsce i nie będzie to wbrew wcześniejszym przypuszczeniom Krajowa Administracja Skarbowa (głównie mam tu na myśli Naczelników Urzędów Celno – Skarbowych) a… aż cztery organy, które będą dokonywać kontroli i innych czynności przewidzianych w rozporządzeniu EUDR w odniesieniu do poszczególnych towarów: bydła, kakao, kawy, palmy olejowej, kauczuku, soi i drewna oraz produktów pochodzących z tych towarów, określonych w załączniku I do rozporządzenia EUDR.
Będą to następujące organy właściwe według swojej „specjalizacji” towarowej:
1) Inspekcja Ochrony Środowiska – w zakresie drewna i produktów pochodzących z tego towaru;
2) Inspekcja Handlowa – w zakresie kauczuku i produktów pochodzących z tego towaru;
3) Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych – w zakresie kakao, kawy, palmy olejowej, soi i produktów pochodzących z tych towarów;
4) Inspekcja Weterynaryjna – w zakresie bydła i produktów pochodzących z tego towaru
Dodatkowo projekt ustawy będzie regulował następujące kwestie rozporządzenia EUDR (które nie mogą być normowane na poziomie unijnym):
1) organy właściwe;
2) sposób składania oświadczenia o należytej staranności i sposobu informowania organu właściwego o nowych informacjach;
3) przeprowadzanie kontroli;
4) przekazywanie informacji z art. 9 rozporządzenia EUDR do organu właściwego;
5) sposób udostępnienia dokumentacji organowi właściwemu, np. z art. 13.ust. 1 rozporządzenia EUDR;
6) procedurę działania organu w przypadku procedury należytej staranności – art. 13 ust. 3 rozporządzenia;
7) uprawnienia organów właściwych;
8) udzielanie pomocy technicznej, doradztwa i wymiany informacji;
9) procedurę monitorowania zmian w strukturze handlu;
10) procedurę identyfikacji sytuacji, w których produkty stwarzają ryzyko niezgodności – art. 17 rozporządzenia EUDR;
11) tryb wprowadzenia natychmiastowych środków tymczasowych i wystąpienia do organów celnych o zawieszenie – art. 17 rozporządzenia;
12) podejmowanie działań naprawczych – procedurę w zakresie nieuregulowanym art. 24 rozporządzenia;
13) sankcje.
Termin planowanego przyjęcia projektu przepisów przez Radę Ministrów to dopiero IV kwartał 2025 r. istnieje zatem duża szansa/ryzyko, że Polska nie zdąży z implementacją rozporządzenia EUDR do porządku prawnego krajowego.
