Fiskus nadal przy swoim – najnowsza interpretacja KIS ws. dzierżawy znaku towarowego

W nawiązaniu do opisanego we wcześniejszym artykule wyroku NSA z dnia 10 kwietnia 2025 r. (II FSK 924/22), w którym sądy administracyjne uznały, że czynsz z dzierżawy znaku towarowego może stanowić przychód z dzierżawy (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT), warto odnotować, że organy podatkowe nie zmieniają swojego stanowiska. Potwierdza to najnowsza interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 3 czerwca 2025 r. (0115-KDIT1.4011.301.2025.1.MST).

Stan faktyczny

Wnioskodawca – osoba fizyczna posiadająca nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce – jest wspólnikiem spółki cywilnej, która dysponuje zarejestrowanymi znakami towarowymi (zarówno w EUIPO, jak i w urzędach zagranicznych). W związku z planowanym wystąpieniem jednego ze wspólników ze spółki, planowane było nieodpłatne przeniesienie znaków towarowych z majątku spółki do majątku prywatnego wspólników.

Wnioskodawca wskazał też, że już posiada znaki towarowe w majątku prywatnym i zamierza zawrzeć umowę dzierżawy tych znaków. Umowa miałaby klasyczne cechy umowy dzierżawy.

Pytanie podatnika

Czy czynsz otrzymywany na podstawie umowy dzierżawy znaków towarowych zawartej poza działalnością gospodarczą powinien zostać zakwalifikowany jako przychód z tytułu dzierżawy (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT), co umożliwiałoby zastosowanie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych?

Stanowisko KIS

Dyrektor KIS uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe. W jego ocenie przychód uzyskiwany z tytułu odpłatnego udostępnienia znaku towarowego stanowi przychód z praw majątkowych (art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy o PIT), niezależnie od rodzaju zawartej umowy. Organ stwierdził, że o kwalifikacji przychodu decyduje charakter przedmiotu (prawo ochronne do znaku towarowego), a nie forma umowy, jaką posłużyły się strony.

Jak czytamy w interpretacji:

„(…)przychód z korzystania przez podatnika z posiadanego znaku towarowego (w tym także ze znaku, na który udzielono prawo ochronne), a zatem także z odpłatnego udostępniania praw do korzystania z tego znaku innym podmiotom, stanowi przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od rodzaju umowy, na podstawie której udostępnienie to nastąpi (np. umowa dzierżawy na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego).”

Podsumowanie

Interpretacja z 3 czerwca 2025 r. potwierdza, że organy podatkowe nadal nie uznają czynszu z dzierżawy znaku towarowego za przychód z dzierżawy, mimo korzystnego orzecznictwa sądów administracyjnych. Kwalifikacja jako przychód z praw majątkowych skutkuje wyłączeniem możliwości zastosowania ryczałtu oraz opodatkowaniem według skali podatkowej.

W świetle rozbieżności między fiskusem a sądami, podatnicy decydujący się na prywatną dzierżawę znaków towarowych nadal powinni rozważyć zabezpieczenie swojego stanowiska interpretacją indywidualną, z jednoczesną świadomością potencjalnego sporu przed sądem administracyjnym.