Jak poprawnie wykazywać budynki do opodatkowania
Wielu podatników ma trudności z prawidłowym wypełnieniem deklaracji na podatek od nieruchomości. Jednym z najczęstszych błędów, które popełniają podatnicy są kwestie związane z wykazywaniem budynków.
Powierzchnia zabudowy, czy powierzchnia użytkowa? Czy jest jakaś różnica?
Podatnicy często nie zdają sobie sprawy z tego, że powierzchnia zabudowy (najczęściej wskazywana w wypisie z ewidencji gruntów i budynków), nie odpowiada powierzchni, którą powinni zadeklarować na potrzeby podatku od nieruchomości.
Zgodnie bowiem z art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (UPOL), podstawą opodatkowania budynków jest powierzchnia użytkowa. Przy czym, na potrzeby podatku od nieruchomości, jest ona odrębnie zdefiniowana w art. 1a ust. 1 pkt 5 UPOL. Z przepisu tego wynika, że należy ją mierzyć po wewnętrznej długości ścian na wszystkich kondygnacjach.
W praktyce zmiana w wykazywaniu powierzchni użytkowej, a nie powierzchni zabudowy, wiąże się ze zmniejszeniem podstawy opodatkowania, a co za tym idzie także z niższym podatkiem.
Czy piwnica to też kondygnacja?
Z przywołanego wyżej art. 1a ust. 1 pkt 5 UPOL, wynika, że powierzchnia użytkowa budynku to powierzchnia mierzona po wewnętrznej długości ścian na wszystkich kondygnacjach, z wyjątkiem powierzchni klatek schodowych oraz szybów dźwigowych; za kondygnację uważa się również garaże podziemne, piwnice, sutereny i poddasza użytkowe.
A zatem nieuwzględnienie w wykazywanej powierzchni m.in. piwnic, czy poddaszy użytkowych będzie skutkowało zaniżeniem podatku, a co za tym idzie powstaniem zaległości podatkowej.
2,2 m lub 1,4 m – jakie znaczenie ma wysokość kondygnacji?
Ostatnim błędem, który nieświadomie popełniają podatnicy jest nieuwzględnianie wysokości pomieszczeń. Jak wskazano bowiem w art. 4 ust. 2 UPOL powierzchnię pomieszczeń o wysokości od 1,40 m do 2,20 m zalicza się do powierzchni użytkowej budynku w 50%, a jeżeli wysokość jest mniejsza niż 1,40 m, powierzchnię tę pomija się.
Oznacza to, że szczególnie w przypadku pomieszczeń takich jak poddasza użytkowe, powierzchnia, którą podatnicy są zobowiązani wykazać jest często przez nich zawyżana i wykazywana w 100 %. W tej sytuacji, u podatników nierzadko pojawia się nadpłata podatku z tego tytułu.
