Lekcje angielskiego, pakiet medyczny i karta sportowa dla współpracowników mogą być kosztem, jeżeli są elementem wynagrodzenia.

Obecnie standardem jest zapewnianie współpracownikom świadczącym usługi na zasadzie umów B2B różnego rodzaju benefitów w celu utrzymania ciągłości współpracy. Usługi świadczone przez wysoko wykwalifikowanych współpracowników B2B, ich dostępność oraz zaangażowanie przekładają się bowiem bezpośrednio na realizację projektów generujących regularny przychód dla innego podmiotu.

Przedmiotem niedawno wydanej interpretacji indywidualnej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej było pytanie pewnej spółki sprowadzające się do tego, czy może ona uznać wydatki w postaci sfinansowania kart sportowych, pakietów medycznych oraz lekcji języka angielskiego organizowanych przez podmioty zewnętrzne jako koszt uzyskania przychodu.

W stanie faktycznym, na gruncie którego zapadło rozstrzygnięcie spółka wskazała, że z umów zawartych ze współpracownikami nie wynika obowiązek poniesienia ich kosztów przez spółkę. Spółka podkreślała, że benefity stanowią element motywacyjny i pozapłacowy. Według spółki nie miał znaczenia fakt, że benefity nie są według zawartych umów B2B elementem należnego wynagrodzenia za świadczone przez współpracowników usługi.

Nie zgodził się z tym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Wskazał, że aby takie świadczenia mogły być uznane za koszty uzyskania przychodów, muszą stanowić dodatkowy element wynagrodzenia i być uregulowane w stosownych umowach zawartych ze współpracownikami. Jednocześnie organ wskazał, że dodatkowymi warunkami, które muszą spełniać przedmiotowe wydatki są obowiązywanie umowy B2B oraz wyrażenie chęci korzystania z przedmiotowych oferowanych benefitów przez samego współpracownika.

Co dość oczywiste, organ uznał, że kosztem ze strony oferującego benefity nie będzie ta część wydatków, którą zostaną obciążenia współpracownicy. Jeżeli współpracownik zdecyduje się, przykładowo, na poszerzenie pakietu medycznego o dodatkowe usługi oferowane przez operatora, to na nim ciąży całość nadwyżki kosztów podstawowego pakietu zapewnianego przez spółkę. W takiej sytuacji przedmiotowy wydatek nie może być rozpoznany jako koszt uzyskania przychodu po stronie Spółki, gdyż nie spełnia przesłanki definitywności wynikającej z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Źródło: Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 5 grudnia 2025 r., 0114-KDIP2-1.4010.532.2025.3.KW: https://eureka.mf.gov.pl/informacje/podglad/670867