Najczęstsze błędy popełniane przez podatników w deklaracjach na podatek od nieruchomości 2.0.

W poprzednim artykule poruszyłam temat najczęściej popełnianych błędów przez podatników w kontekście budynków. Nie można jednak pominąć faktu, że błędy podczas wypełniania deklaracji w stosunku do gruntów również się zdarzają. Dlatego też w tym artykule pochylę się nad trudnościami związanymi z poprawnym opodatkowaniem gruntów. 

Brak weryfikacji aktualności danych

Podatnicy często nie dokonują weryfikacji deklarowanych działek. Informacje zostają zwykle przepisane z poprzedniej deklaracji na podatek od nieruchomości. Niemniej jednak może okazać się, że działki np. na skutek podziału, czy połączenia zmieniły swoją powierzchnię lub numer. Wtedy też podatnik jest zobowiązany do wykazywania tych gruntów zgodnie z ze stanem faktycznym, a więc obowiązującymi nowymi danymi.   

Brak weryfikacji wykazywanych informacji dotyczy także nieuwzględnienia sprzedaży bądź zakupu działki. Jak wskazano w art. 6 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, obowiązek podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstały okoliczności uzasadniające powstanie tego obowiązku – czyli np. zakup gruntu. Natomiast na podstawie art. 6 ust. 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, obowiązek podatkowy wygasa z upływem miesiąca, w którym ustały okoliczności uzasadniające ten obowiązek – np. sprzedaż gruntu.

Wysokość zobowiązania a stawka podatku

Zastosowanie właściwej stawki w podatku od nieruchomości ma bardzo duży wpływ na wysokość podatku, który podatnik jest zobowiązany uiścić. W art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, wskazano maksymalne stawki dla czterech kategorii gruntów, są nimi:

• grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej,
• grunty pod wodami powierzchniowymi stojącymi lub płynącymi,
• grunty pozostałe,

oraz

• grunty niezabudowane objęte obszarem rewitalizacji.

Zobrazujmy to na przykładzie. Spółka akcyjna posiada grunt, który oznaczony jest w ewidencji gruntów i budynków jako Ws, a więc grunty pod wodami powierzchniowymi stojącymi. Na gruncie tym spółka akcyjna nie prowadzi swojej działalności gospodarczej. Podatnik wszystkie posiadane grunty (w tym omawianą działkę) opodatkowuje według stawki przewidzianej dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. W związku z tym, spółka zawyża swój podatek, stosując najwyższą stawkę w stosunku do działki oznaczonej jako Ws. Prawidłowo, podatnik powinien zastosować stawkę wskazaną w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, a tym samym obniżyć zobowiązanie podatkowe.