Napoje alkoholowe w kosztach szkolenia a podatek PIT
Firmy świadczące usługi doradcze i szkoleniowe często zastanawiają się, które wydatki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, a które kwalifikują się jako koszty reprezentacji. Czy wydatek na piwo podawane klientom w trakcie spotkań i szkoleń może zostać zaliczony do kosztów podatkowych?
Stan faktyczny:
Do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej zgłosił się doradca podatkowy z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej. Wnioskodawca planował organizować spotkania mające na celu popularyzację doradztwa podatkowego oraz przekazywanie wiedzy z zakresu podatków uczestnikom tych wydarzeń.
W związku z organizacją spotkań Wnioskodawca ponosił wydatki niezbędne do ich przeprowadzenia. Wśród przewidywanych kosztów wymieniał najem sali oraz zakup napojów (w tym napojów alkoholowych, konkretnie piwa). Wydatki te miały umożliwić sprawną realizację spotkań i stworzyć odpowiednie otoczenie wydarzeń, które de facto będą stanowić okazję do kontaktu z potencjalnymi przyszłymi klientami.
Wnioskodawca uważał również, że prowadzenie wielogodzinnych spotkań (trwających każdorazowo ponad godzinę) byłoby niemożliwe lub znacznie utrudnione bez zapewnienia napojów. Jego zdaniem umożliwiają one nawilżenie gardła i ułatwiają wygłaszanie wystąpień. Według Wnioskodawcy piwo miało tutaj również pełnić funkcję relaksującą, zmniejszając tremę prelegenta i tym samym sprawiając, że wystąpienia będą bardziej interesujące dla słuchaczy.
Uzasadnienie organu
Organ nie podzielił stanowiska podatnika. Wskazał, że koszty uzyskania przychodów (art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) to wydatki ponoszone w celu osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, z wyłączeniem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy. Przepis ma charakter ogólny, dlatego każdy wydatek wymaga odrębnej kwalifikacji, konieczne jest wykazanie związku przyczynowego między wydatkiem a uzyskaniem (lub realną szansą uzyskania) przychodu lub zabezpieczeniem lub zachowaniem źródła przychodów; ciężar dowodu w tym zakresie spoczywa na podatniku.
Organ przypomniał o negatywnym katalogu kosztów określonym w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 23, za koszty uzyskania przychodów nie uważa się kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.
W ocenie organu koszty reprezentacji powinny być ponoszone w celu rozpowszechniania wizerunku podatnika jako podmiotu gospodarczego. Organ stwierdził, że doradca podatkowy, jako zawód zaufania publicznego, nie powinien być kojarzony z alkoholem, a piwo nie ma związku merytorycznego z działalnością doradczą. W związku z tym brak jest podstaw do przyjęcia, iż konsumpcja alkoholu (w tym piwa) podczas organizowanych spotkań przełoży się na stały popyt na usługi Wnioskodawcy i wypełni przesłankę art. 22 ust. 1, tj. poniesienia wydatku w celu osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. W opisywanym przypadku nie istnieje również związek przyczynowy między wydatkiem a uzyskaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Zdaniem organu zakup napojów alkoholowych nie przełożyłoby się bezpośrednio do zwiększenia zainteresowania szkoleniami, ponieważ osoby zainteresowane przychodzą tam w jasnym celu jakim jest zdobywanie i poszerzanie wiedzy z zakresu podatków. Materia jaką zajmuje się podatnik jest skomplikowana i wymaga pełnego skupienia. Napoje alkoholowe nie miałyby jakiegokolwiek wpływu na poprawienie koncentracji a co gorsza mogłyby się przyczynić do gorszego przyswajania wiedzy.
Podstawa prawna:
0112-KDIL2-2.4011.774.2022.1.MM - Wydatki na zakup piwa jako niestanowiące kosztu podatkowego
