Opinia Rzecznik Generalnej nt. ładowania pojazdów elektrycznych
Rzecznik Generalna Tamara Capety przedstawiła swoją opinię w sprawie C‑60/23 Skatteverket przeciwko Digital Charging Solutions GmbH dotyczącą ładowania pojazdów elektrycznych.
Spis treści:
Stan faktyczny
W stanie faktycznym będącym przedmiotem sprawy Spółka DCS ma siedzibę swojej działalności gospodarczej w Niemczech i nie ma stałego miejsca prowadzenia tej działalności w Szwecji. Zapewnia ona użytkownikom pojazdów elektrycznych w Szwecji dostęp do sieci punktów ładowania. Za pośrednictwem sieci użytkownicy otrzymują aktualne informacje o cenach i dostępności punktów ładowania w ramach sieci. Ponadto usługa sieciowa umożliwia korzystanie z funkcji wyszukiwania i lokalizacji punktów ładowania oraz planowania trasy. Punkty ładowania w ramach sieci nie są obsługiwane przez spółkę DCS, lecz przez operatorów punktów ładowania, z którymi spółka zawarła umowy. Spółka DCS dostarcza użytkownikom pojazdów elektrycznych kartę i aplikację uwierzytelniającą, które umożliwiają im ładowanie pojazdów w punktach ładowania (zwanym dalej „użytkownikami kart i aplikacji”). W przypadku użycia karty lub aplikacji sesja ładowania jest rejestrowana przez operatora punktu ładowania, który wystawia spółce DCS fakturę z tytułu zrealizowanej przez użytkownika sesji ładowania. Wystawianie faktur odbywa się w cyklu miesięcznym, na koniec każdego miesiąca kalendarzowego, a termin płatności wynosi 30 dni.
Na podstawie faktur otrzymanych od operatorów punktów ładowania spółka DCS co miesiąc wystawia faktury użytkownikom kart i aplikacji z tytułu ilości dostarczonej energii elektrycznej.
Spółka DCS oddzielnie wystawia faktury użytkownikom kart i aplikacji z tytułu dostępu do sieci i usług towarzyszących.
Cena energii elektrycznej jest zmienna w zależności od załadowanej ilości. Natomiast z tytułu dostępu i usługi pobierana jest stała opłata, która jest naliczana niezależnie od tego, czy użytkownik faktycznie nabył w danym okresie energię elektryczną.
Nie jest możliwe nabywanie od spółki energii elektrycznej, bez jednoczesnego uiszczania opłaty za dostęp do sieci.
Stanowisko organów podatkowych i Spółki
Szwedzki organ podatkowy stoi na stanowisku, że Spółka DCS dokonuje transakcję złożoną polegającą zasadniczo na dostawie energii elektrycznej użytkownikom oraz że za miejsce dostawy należy przyjąć Szwecję.
Spółka prezentuje natomiast pogląd stosownie do którego w stanie faktycznym mają miejsce dwa odrębne świadczenia tj.:
- dostawa energii elektrycznej oraz
- świadczenie usług (ułatwienie dostępu do sieci punktów ładowania)
w związku z czym w Szwecji powinna podlegać opodatkowaniu jedynie ta część świadczenia polegająca na dostawie energii elektrycznej.
Opinia Rzecznik
Przedstawiając swoją opinię w sprawie, Rzecznik Generalna TSUE stwierdziła, że Spółka DCS wykonuje dwie różne czynności - świadczenie usługi i dostawę towarów:
- Świadczenie usługi polega na dostarczeniu kierowcy pojazdu elektrycznego karty lub aplikacji, która dostarcza informacji o sieci stacji ładowania i umożliwia dostęp do tej sieci. Za to świadczenie usług spółka DSC wystawia fakturę (co miesiąc) ze stałą ceną, niezależnie od tego, czy energia elektryczna zostanie później zakupiona. Miejscem „świadczenia” tej usługi są Niemcy, ponieważ tam znajduje się siedziba usługodawcy.
- Dostawa towarów, a mianowicie energii elektrycznej, jest dostawą odrębną od pierwszego świadczenia usług. W przypadku tej dostawy faktura jest wystawiana na koniec każdego miesiąca, w zależności od ilości zużytej energii elektrycznej.
Rzecznik podkreśliła, że w niniejszej sprawie należy skupić się na kwalifikacji prawnej transakcji w ramach drugiej dostawy, polegającej na dostawie energii elektrycznej. Transakcje związane z dostawą energii elektrycznej dotyczą relacji między operatorem punktu ładowania a Spółką DCS oraz relacji między Spółką DCS a użytkownikiem karty/aplikacji. Nie istnieje bezpośrednia relacja między operatorem punktu ładowania a użytkownikiem karty/aplikacji.
Rzecznik stwierdziła, że istnieją 3 możliwe podejścia do przedmiotowego zagadnienia:
- Uznanie transakcji pomiędzy Spółką DCS a użytkownikiem karty/aplikacji za świadczenie usługi polegające na przyznaniu kredytu (zwolnionej z VAT);
- Drugą opcją jest traktowanie tych dwóch transakcji jako następujących po sobie transakcji sprzedaży podlegających pod tak zwany „model kupna-sprzedaży”;
- Trzecią możliwością jest rozumienie przedmiotowych transakcji jako opartych na modelu prowizyjnym.
W ocenie Rzecznik, najtrafniejsze jest podejście trzecie – najbardziej odpowiednim sposobem opodatkowania VAT przedmiotowej transakcji będzie zastosowanie modelu komisanta.
Stąd, w ocenie Rzecznik Generalnej ładowanie pojazdu elektrycznego w sieci punktów ładowania, do których użytkownik ma dostęp na podstawie abonamentu zawartego ze spółką inną niż operator punktu ładowania, oznacza, że zużyta energia elektryczna jest dostarczana użytkownikom przez tego operatora, a spółka oferująca dostęp do tych punktów ładowania działa w ramach tej dostawy jako komisant w rozumieniu art. 14 ust. 2 lit. c) tej dyrektywy VAT.
Alternatywnie, jeżeli nie są spełnione dwie przesłanki określone w art. 14 ust. 2 lit. c) dyrektywy 2006/112, należy uznać, że dostawa energii elektrycznej na rzecz użytkownika jest dokonywana przez spółkę, która zapewnia użytkownikom dostęp do sieci punktów ładowania w rozumieniu art. 14 ust. 1 tej dyrektywy.
