Płatności dokonane za pracownika

Instytucje kredytowe wymyśliły nowy sposób zabezpieczenia pożyczanych pieniędzy – coraz częściej zdarza się, że pracodawca otrzymuje wniosek pracownika o spłacanie jego zobowiązań kredytowych. Pracodawcy mają z takim wnioskiem problem – nie wiedzą bowiem, czy są nim związani. Niniejszy artykuł rozwiewa wszelkie wątpliwości na ten temat.  

Pracodawca potrąca z mocy prawa z wynagrodzenia pracownika podatek dochodowy, składki ZUS i wpłaty na PPK (jeżeli pracownik jest uczestnikiem). Na mocy tytułów wykonawczych powinien także potrącać  

1) sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych; 

2) sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne; 

3) zaliczki pieniężne udzielone pracownikowi; 

4) kary pieniężne. 

Inne należności mogą być potrącane z wynagrodzenia pracownika tylko za jego zgodą wyrażoną na piśmie. Określenie „za zgodą pracownika” oznacza inicjatywę po stronie pracodawcy, a nie pracownika. Innymi słowy potrącenia dobrowolne są dokonywane wtedy, gdy chce tego pracodawca, a pracownik wyrazi zgodę.  

W naszej sytuacji jest jednak inaczej – to pracownik składa wniosek, aby pracodawca pobierał z jego wynagrodzenia ratę kredytu (pożyczki) i odprowadzał w jego imieniu do instytucji kredytowej. Przyjmując wniosek pracownika pracodawca zobowiązuje się do wykonywania dodatkowych czynności i bierze odpowiedzialność za terminowe przekazywanie kwot, czyli wiąże się to dla niego ze stratą finansową (ktoś musi poświęcić swój czas, za który pracodawca musi zapłacić, a w przypadku opóźnienia w płatnościach, czy zapłaty na niewłaściwy rachunek – pracodawca narażony jest na roszczenia składającego wniosek pracownika).  

Brak stosownych przepisów powoduje, że pracodawca nie ma obowiązku spłacania kredytów (pożyczek) pracownika, ani jakichkolwiek innych jego zobowiązań, nawet jeśli ten zwróci się do niego z pisemną prośbą w tym zakresie. Godzenie się na takie płatności jest niebezpieczne dla pracodawcy, a robiąc jeden wyłom może się szybko okazać, że pracodawca będzie płacił za pracowników czynsze, opłaty za media i wpłaty na komitet rodzicielski.  

Podsumowanie: 

Pracodawca nie ma obowiązku przyjmowania wniosku pracownika o dokonywanie za niego płatności (kredytowych i innych).  

Godząc się na dokonywanie takich płatności, pracodawca traci czas i bierze na siebie nadmierną odpowiedzialność.  

Rekomendacja może być tylko jednak – pracodawca nie powinien przychylać się do takich wniosków.