Przedawnienie roszczeń stwierdzonych orzeczeniem sądu

Sąd Najwyższy w uchwale z 23 października 2025 r. (III CZP 21/25) potwierdził, że do roszczeń stwierdzonych prawomocnym orzeczeniem sądu lub ugodą, o których mowa w art. 125 § 1 k.c., stosuje się zasadę liczenia końca przedawnienia określoną w art. 118 zdanie drugie k.c. Oznacza to, że sześcioletni termin przedawnienia kończy się zawsze z ostatnim dniem roku kalendarzowego, a nie dokładnie w dniu odpowiadającym dacie początkowej. 

Uchwała rozwiązuje spór, który pojawił się po nowelizacji przepisów o przedawnieniu w 2018 r. Brak jednoznacznego odesłania w art. 125 k.c. prowadził do rozbieżności w orzecznictwie. Wynikały z nich poważne skutki praktyczne, ponieważ niewłaściwe obliczenie terminu mogło pozbawić wierzyciela możliwości egzekucji zasądzonej należności. 

Uchwała jest korzystna dla wierzycieli, którzy zyskują więcej czasu na dopilnowanie egzekucji, a jednocześnie uporządkowuje sytuację prawną dłużników, którzy mogą łatwiej ustalić, kiedy przedawnienie nastąpi. 

To ważne rozstrzygnięcie, które ujednolica stosowanie przepisów i wzmacnia przewidywalność obrotu prawnego.