Ulga termomodernizacyjna tylko dla osoby wskazanej na fakturze

Ulga termomodernizacyjna zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy o PIT przysługuje właścicielowi lub współwłaścicielowi istniejącego już budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Podatnik, który jest właścicielem lub współwłaścicielem takiego budynku ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Według treści art. 26h ust. 3 ustawy o PIT wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Według ostatniej interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 2 lipca 2025 roku, nr: 0113-KDIPT2-2.4011.401.2025.2.EC takie wydatki do ulgi termomodernizacyjnej rozliczy wyłącznie podatnik wskazany na fakturze.

Z pytaniem do Dyrektora KIS zwróciła się podatniczka, która po śmierci współwłaścicielki nieruchomości, na którą adresowane były faktury potwierdzające poniesione koszty, chciała indywidualnie odliczyć poniesione wydatki w zeznaniu rocznym, gdyż były one poniesione bezpośrednio z jej rachunku bankowego.

Dyrektor KIS wskazał jednak, że z ulgi termomodernizacyjnej może skorzystać podatnik:

• będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego,
• który poniósł wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne oraz
• posiada dokument (fakturę) potwierdzający ich poniesienie.

Zatem dokumentem stwierdzającym poniesienie wydatku w przypadku ulgi termomodernizacyjnej jest faktura jako dokument zawierający w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty. Z art. 26h ustawy o PIT wynika także, że jeżeli podatnik chce skorzystać z ulgi, która jest jego uprawnieniem a nie obowiązkiem, musi spełnić wszystkie wymagane przepisami warunki, w tym posiadania faktury dokumentującej wysokość wydatku. W oparciu o powyższe Dyrektor KIS stwierdził, że brak prawidłowego udokumentowania wydatku, uniemożliwia skorzystanie z omawianej ulgi. Uznał bowiem, że skoro faktura jest wyłącznym i jedynym dokumentem, który stanowi potwierdzenie wydatku na własne cele mieszkaniowe uprawniającego do skorzystania z opisywanej ulgi to powinna być wystawiona na osobę, która z takiej ulgi chce skorzystać.

Uznał końcowo, że nawet jeśli wydatki na termomodernizację budynku zostały poniesione ze środków współwłaściciela to decydująca jest okoliczność, że faktura wystawiona została wyłącznie na dane innej osoby (w tym przypadku współwłaścicielki nieruchomości). Dyrektor KIS argumentował, że faktura jest dowodem na to, kto nabywał towary lub usługi i nawet jeśli została zapłacona przez inną osobę to nie może zostać uwzględniona jako dokument potwierdzający poniesienie wydatków na termomodernizację. Jeśli zatem wydatek nie został prawidłowo udokumentowany, to nie może być odliczony przez inną osobę w ramach ulgi, o której mowa w art. 26h ustawy o PIT.