Wydatki na ochronę zdrowia to wydatek osobisty? Nie zawsze
Wydatki na ochronę zdrowia, takie jak zakup okularów korekcyjnych czy aparatu słuchowego niewątpliwie wpływają bezpośrednio na jakość świadczonych usług. Za ugruntowane należy jednak uznać negatywne stanowisko organów podatkowych w kwestii zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych na okulary korekcyjne. W tym zakresie Dyrektor KIS pozostaje nieugięty i jednoznacznie podkreśla, że jest to wydatek o charakterze osobistym więc do kosztów uzyskania przychodu zaliczyć go nie możemy. Zupełnie inne zdanie ma jednak chociażby w zakresie aparatów słuchowych. Czym więc różnią się te wydatki, skoro oba bezpośrednio mogą przyczyniać się do zwiększenia jakości świadczonych przez nas usług i pozwalają na zachowanie czy zabezpieczenie źródła przychodu?
Przykładem i jednocześnie potwierdzeniem negatywnej dla podatników linii interpretacyjnej w zakresie okularów korekcyjnych jest między innymi interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 16 stycznia 2025 roku, nr: 0113-KDIPT2-1.4011.848.2024.3.MGR. Zdaniem Dyrektora KIS w tym konkretnym przypadku wskazanie przez podatnika, że ze względu na wiek i charakter pracy, niezbędne są mu okulary korekcyjne do pracy przy komputerze, nie zmienia w żaden sposób faktu, że wydatek ten jest niewątpliwie uwarunkowany stanem zdrowia podatnika, tzn. stwierdzoną wadą wzroku, a więc będzie wydatkiem o charakterze wyłącznie osobistym oraz niezależnym od prowadzenia działalności gospodarczej. Skoro więc bezpośrednim celem, jaki jest związany z ponoszeniem tego rodzaju wydatków jest korekcja wady oraz ochrona wzroku osoby prowadzącej działalność gospodarczą, a nie osiągnięcie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej czy odmienne stanowisko może powstać w zakresie przykładowo aparatów słuchowych? Jak się okazuje, tak.
W podobnej sprawie, dotyczącej osoby w wieku emerytalnym, która nie chciała rezygnować z prowadzenia indywidualnej działalności gospodarczej koniecznym wydatkiem okazał się zakup aparatów słuchowych. Z uwagi na stan zdrowia, w tym przypadku istotny ubytek słuchu, brak prawidłowej komunikacji wpływał na jakość świadczonych usług oraz prowadził do dyskomfortu psychicznego wnioskodawczyni. Dyrektor KIS stwierdził, że w zasadzie nie ma przeszkód do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych na zakup dwóch aparatów słuchowych. Wskazał istotnie na warunek, iż podatnik do kosztów może zaliczyć jedynie część niezrefundowaną podatnikowi przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz, że to po stronie podatnika ciąży obowiązek wykazania związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą, jak również obowiązek właściwego ich udokumentowania.
Potwierdził jednak, że wydatki takie pozostają zasadniczo w związku przyczynowym z prowadzoną działalnością gospodarczą argumentując, że zakup aparatów słuchowych jest po pierwsze związany z prowadzoną przez działalnością gospodarczą bo zastosowanie zaawansowanych i innowacyjnych aparatów słuchowych przekłada się na lepszą jakość świadczonych usług a po drugie iż aparaty słuchowe umożliwiają efektywną komunikację, co przekłada się na możliwość udzielenia świadczonych usług i uzyskania przychodu w działalności gospodarczej. Wskazane stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 21 listopada 2025 roku, nr: 0115-KDIT3.4011.790.2025.2.AK.
