Wydatki na ubraniach w kosztach działalności? Może warto zastanowić się nad rozszerzeniem działalności
Kwestie związane z ubiorem w zakresie możliwości kwalifikacji takich wydatków do kosztów podatkowych, już od wielu lat stanowią jedno z najbardziej enigmatycznych zagadnień podatkowych. W zdecydowanej większości przypadków organy podatkowe w sposób zdecydowany wykluczają taką możliwość, jednak pojawiają się również pozytywne stanowiska – czego przykładem może być najnowsze pismo Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, który zmienił interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2018 r. nr 0115-KDIT3.4011.396.2018.1.MPŁ.
Sprawa dotyczyła podatniczki prowadzącej działalności w zakresie modelingu, która we wniosku wskazała, że ponosi szereg wydatków na zakup odzieży, obuwia i kosmetyków do charakteryzacji wykorzystywanych podczas kręcenia filmów i zdjęć. W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym zadała pytanie, czy takie wydatki może zaliczyć do kosztów prowadzonej działalności
– sama uważała że tak.
Jej stanowisko potwierdził Dyrektor KIS a później Szef KAS, który zauważył, że skoro celem wydatków na zakup obuwia, odzieży oraz kosmetyków jest możliwość właściwego przygotowania do udziału w zdjęciach do filmów oraz sesjach fotograficznych, a zakupiona odzież, obuwie i kosmetyki do charakteryzacji są niezbędne do prowadzenia przez nią działalności z zakresu modelingu, to wydatki te mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w zakresie, w jakim racjonalnie jest to uzasadnione rozmiarem tej działalności, pod warunkiem, że nie mają wyłącznie osobistego charakteru i zostaną właściwie udokumentowane. Zdaniem Szefa KAS: „W profesji modelki pielęgnacja jej wizerunku zewnętrznego jest nie tylko istotna, ale i niezbędna jako ściśle związana z charakterem działalności gospodarczej. Tym samym odzież, obuwie oraz kosmetyki, choć nie utraciły charakteru osobistego, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.”
Szef KAS stwierdził nieprawidłowość dotyczącą wskazania, że: „Wskazane we wniosku wydatki będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów wyłącznie w sytuacji, jeśli nie mają one charakteru osobistego (tj. odzież, obuwie i kosmetyki do charakteryzacji będą wykorzystywane jedynie przy prowadzeniu działalności gospodarczej).” (Pismo Szefa KAS z 9 marca 2023 r. nr: DOP3.8222.833.2020.HTC).
Pozytywne stanowisko uzyskał również detektyw, który w ramach świadczonych usług musi ponosić szereg wydatków na ubrania (spodnie, koszule, kurtki, czapki), czasem także takie, które są charakterystyczne dla danej grupy zawodowej lub społecznej (np. strój kominiarza, stroje narciarskie, stroje sportowe, stroje robotników drogowych, garnitury, smokingi). Zdaniem Dyrektora KIS: „(…) Często determinantem decydującym o kwalifikacji kosztu jest specyfika prowadzonej działalności. Jak wynika z wniosku, usługi detektywistyczne ze względu na ich specyfikę i zróżnicowanie wymagają zakupu odzieży, która w bezpośredni sposób przyczynia się do prawidłowego wykonania zlecenia. Niewątpliwie w wykonywanym przez Wnioskodawcę zawodzie dbałość o wizerunek zewnętrzny jest bardzo istotna i stanowi niezbędny element kompleksowego wykonania usługi.” (Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w Interpretacji Indywidualnej z 27 maja 2020 r. nr: 0112-KDIL2-2.4011.235.2020.1.AA)
Co ciekawe mniej liberalnie organy podchodzą do takich wydatków w odniesieniu do innych profesji, w których aparycja również stanowi jeden z ważniejszych elementów wykonywanej pracy. Sztandarowym przykładem może być stanowisko Dyrektora KIS w zakresie garniturów. W niedawno wydanej Interpretacji, organ stwierdził, że: „Zakupy odpowiednich ubrań, tj. marynarki, kamizelki, spodni, koszuli, paska do spodni oraz butów, pod kątem wykonywania działalności gospodarczej należy oceniać na tle przepisów prawa pracy lub innych przepisów branżowych. Generalnie zakupy tego rodzaju stanowią wydatki związane z faktem funkcjonowania danej jednostki w życiu społecznym. Zatem, niezależnie od rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, każda osoba musi nabywać i używać dostosowaną do własnych wymagań odzież i obuwie”. (Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w Interpretacji z 25 lipca 2022 r. nr : 0112-KDIL2-2.4011.483.2022.1.AA).
Niekorzystne stanowisko uzyskał również pewien iluzjonista, który ze względu na publiczny charakter wystąpień planował zakup garnituru, koszuli oraz butów – tłumaczył to tym, że zasadniczo taki ubiór stanowi dla niego strój roboczy. Zdaniem Dyrektora KIS: „Wydatki poniesione przez Pana na zakup odzieży estradowej oraz butów, nie zostały poniesione wyłącznie w celu uzyskania przychodu z działalności gospodarczej. W konsekwencji wydatki te w istocie rzeczy mają charakter osobisty i służą zaspokojeniu osobistych potrzeb wizerunkowych Pana, a to oznacza, że nie można uznać ich uznać za koszt uzyskania przychodów z działalności gospodarczej, ponieważ nie spełniają przesłanek art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.” (Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w Interpretacji z 6 października 2022 r., sygn. 0114-KDIP3-1.4011.756.2022.2.MS2).
Analiza powyższych interpretacji, może prowadzić do wniosku, że organy podatkowe dopuszczają możliwość zaliczania w kosztach działalności wydatków na odzież, tylko w szczególnych przypadkach
i w zakresie specyfikacji danego zawód, chociaż ciężko w tym przypadku doszukiwać się konkretnych przesłanek którymi kierują się organy, wszystko wskazuje na to, że ma ona charakter raczej uznaniowy – jaskrawym przykładem jest chociażby działalność iluzjonisty. Nie sposób również nie wskazać bardzo konsekwentnego stanowiska w odniesieniu do garniturów, które ewidentnie nie przypadają do gustu organom podatkowym, no chyba że opatrzone są w logo prowadzonej działalności gospodarczej.
Rozważając natomiast najnowsze stanowisko Szefa KAS, może warto zastanowić się nad rozszerzeniem profilu dotychczasowej działalności, np. o usług w zakresie modelingu. Pozostaje mieć jedynie nadzieję, że organy nie będą dodatkowo weryfikowały aparycji i predyspozycji do takiej działalności.
