Wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą – nowa interpretacja
W najnowszej interpretacji z dnia 20 lipca 2023 roku, sygn. 0111-KDWB.4010.18.2023.2.HK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że wydatki, które są związane z transportem pracowników na miejsce wykonywania przez nich pracy / miejsce oddelegowania do wykonywania obowiązków służbowych, nie mogą być uznane za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą. Interpretacja ta jest kolejną, która odnosi się do zagadnienia wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, których definicji nie znajdziemy w ustawie o CIT. Koniecznym jest więc odwołanie się do charakteru i istoty takich wydatków.
Czego dotyczyła sprawa ?
Z wnioskiem o wydanie interpretacji wystąpiła spółka, która działa w branży budownictwa przemysłowego i prowadzi działalność zarówno w Polsce, jak i za granicą. Spółka zatrudnia pracowników, których stałym miejscem wykonywania pracy jest siedziba spółki. W przypadku pracowników, którzy wykonują pracę za granicą, wykonują ją oni na podstawie przeniesienia służbowego.
Pracownicy są dowożeni do miejsca wykonywania swoich obowiązków samochodami służbowymi typu minibus, które nie są samochodami ciężarowymi w rozumieniu przepisów podatkowych. Spółka nie prowadzi dla nich ewidencji przebiegu pojazdów i nie odlicza VAT od zakupu, a wydatki związane z eksploatacją w wysokości 50%. Pracownicy nie mogą wykorzystywać pojazdów na cele prywatne.
We wniosku o interpretację spółka zadała m.in. pytanie czy wydatki związane z transportem pracowników na miejsce oddelegowania lub ich dowozy do miejsca pracy w miejscu oddelegowania mogą być uznane za tzw. wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą, i tym samym czy wydatki te powodują obowiązek opodatkowania z tytułu estońskiego CIT.
Co powiedział DKIS?
DKIS podzielił stanowisko Spółki. Zgodnie z nim, wydatki związane z transportem pracowników Spółki, którzy nie są udziałowcami, ani podmiotami powiązanymi ze Spółką, na miejsce oddelegowania lub ich dowozy do miejsca pracy w miejscu oddelegowania, nie mogą być uznane za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą.
Opodatkowanie w reżimie ryczałtu od dochodów spółek odbywa się do co zasady w momencie wypłaty zysku. Jedynym z wyjątków jest sytuacja, gdy będziemy mieli co czynienia z tzw. wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą. Regulacja ta weszła w życie z dniem 1 stycznia 2023 roku i oznacza, iż dochody z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą mogą powstawać w wyniku ponoszenia wydatków i dokonywania odpisów amortyzacyjnych oraz odpisów z tytułu trwałej utraty wartości związanych m.in. z użytkowaniem samochodów osobowych, jeżeli te składniki majątku nie są wykorzystywane wyłącznie na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.
Pomimo, że pojęcie wydatku niezwiązanego z działalnością gospodarczą nie zostało w ustawie o CIT zdefiniowane, dla ustalenia czy dany wydatek nie jest związany z działalnością gospodarczą, istotny jest jego charakter i cel jego poniesienia.
W przedstawionym stanie faktycznym wydatek jest w całości związany z działalnością wykonywaną przez Spółkę. Wynika to z faktu, że bez takiego transportu albo konieczności zapewnienia każdemu z pracowników indywidualnego dowozu lub też zwrotu kosztów dowozów, Spółka poniosłaby znacznie wyższe koszty związane z oddelegowaniem pracowników do miejsca wykonywania przez nich obowiązków służbowych. Ponadto, pracownicy nie są uprawnieni do korzystania z pojazdów na cele prywatne / osobiste.
Co również istotne, pracownicy nie są podmiotami powiązanymi ze Spółką i nie są jej udziałowcami. W przypadku tego rodzaju powiązań, przepis o wydatkach niezwiązanych z działalnością gospodarczą nie miałby zastosowania.
Podsumowanie
Ustalenie czy dany wydatek jest związany działalnością gospodarczą czy nie jest z nią związany, jest o tyle istotne, że przesądza o obowiązku zapłaty z tego tytułu podatku. Termin uiszczenia podatku z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą przypada na 20. dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wypłaty, wydatku lub wykonania świadczenia. Stawka podatku wynosi 10% dla małych podatników oraz 20% dla pozostałych podatników.
