Zabiegi fizjoterapeutyczne księgowej nie generują kosztów podatkowych

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że wydatki na zabiegi fizjoterapeutyczne kręgosłupa i barków jako należące do wydatków o charakterze osobistym, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez księgową pozarolniczej działalności gospodarczej.

W 2023 r. podatniczka zwróciła się do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych. Podatniczka wskazała, że przez ostatnie 8 lat była zatrudniona na stanowisku głównej księgowej. Ze względu na utratę pracy u dotychczasowego pracodawcy podatniczka zajęła się świadczeniem usług księgowych w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej. Podatniczka nową pracę zaczęła wykonywać z pełnym zaangażowaniem, co znalazło odzwierciedlenie w ilości podmiotów zainteresowanych współpracą. Niestety, wielogodzinna praca przy komputerze odbiła się niekorzystnie na zdrowiu podatniczki, która zaczęła doświadczać przewlekłych bólów kręgosłupa i barków. Symptomy te zostały skonsultowane z lekarzem ortopedą, który potwierdził, że bóle kręgosłupa są następstwem siedzącego trybu pracy a zespół zamrożonego barku (zwłaszcza ręki prawej) jest wynikiem wielogodzinnej pracy przy biurku.

Objawy schorzenia kręgosłupa i barku, jakich doświadcza podatniczka, poważnie utrudniają możliwość prowadzenia przez nią działalności gospodarczej. Podatniczka, aby móc sprawnie obsługiwać klientów zapisała się na zabiegi fizjoterapeutyczne, które z czasem pozwoliły jej odzyskać pełną zdolność do obsługi narzędzi pracy i skupić się wyłącznie na księgowo-podatkowych aspektach poruszanych zagadnień, a nie na dolegliwościach związanych z przewlekłym bólem kręgosłupa i barków. Tym samym w ocenie podatniczki wydatki ponoszone przez nią na regularne zabiegi fizjoterapeutyczne są niezbędne, aby mogła ona wykonywać swoją pracę w sposób profesjonalny i z pełnym zaangażowaniem. 

Podatniczka mając wątpliwości w zakresie kwalifikacji ponoszonych przez nią wydatków do kosztów uzyskania przychodu zadała pytanie, czy wydatki na zabiegi fizjoterapeutyczne kręgosłupa i barków, które mogą wyeliminować a przynajmniej zminimalizować ból i ograniczenia w obsłudze niezbędnych narzędzi pracy i umożliwić koncentrację zawodową osoby prowadzącej biuro usług księgowych w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej mogą stanowić koszty uzyskania przychodu.

Według stanowiska podatniczki wydatki na fizjoterapię, jakie ponosi, umożliwiają jej efektywną pracę księgowej, wykonującą czynności wyłącznie w pozycji siedzącej przy komputerze. Ograniczenia ruchowe i wynikające z tego niedogodności mogą spowodować zmniejszenie czasu pracy przy biurku, a w konsekwencji redukcję źródła przychodów. Stąd podatniczka uważa, że zabezpieczenie źródła przychodu biura rachunkowego, które prowadzi, wymaga od niej poniesienia wydatków na fizjoterapię schorzeń ograniczających wykonywanie czynności księgowych. W tym stanie rzeczy ww. wydatki powinny stanowić koszt uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydanej interpretacji indywidualnej uznał stanowisko podatniczki za nieprawidłowe. Organ interpretacyjny podkreślił, że wydatki uwarunkowane stanem zdrowia osoby prowadzącej działalność gospodarczą należą do wydatków o charakterze osobistym. Celem poniesienia takich wydatków jest bowiem poprawa stanu zdrowia i jakości życia podatniczki, a nie osiągnięcie przychodu. Wobec tego podatniczka, która prowadzi działalność gospodarczą, nie może zaliczyć wydatków na polepszenie swojego stanu zdrowia, tj. wydatków na zabiegi fizjoterapeutyczne kręgosłupa i barków do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT.

Znak pisma: 0115-KDIT3.4011.257.2023.2.DP