Brak obowiązku poboru podatku u źródła z tytułu usług dostępu do baz danych
W interpretacji indywidualnej z dnia 18 sierpnia 2023 roku, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.354.2023.1.PP, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził brak obowiązku poboru podatku u źródła z tytułu wynagrodzenia za usługi dostępu do baz danych, jako niestanowiące należności licencyjnych z art. 21 ust.1 pkt 1 ustawy o CIT oraz niestanowiące usług przetwarzania danych, które mieszczą się w katalogu z art. 21 ust.1 pkt 2a ustawy o CIT.
Czego dotyczyła sprawa?
Sprawa dotyczyła spółki, będącej polskim rezydentem podatkowym. Spółka zajmuje się dostarczaniem statystyk sportowych, danych i informacji o meczach na żywo organizacjom sportowym, ligom, mediom, nadawcom i operatorom zakładów bukmacherskich.
W ramach swojej działalności, Spółka zawarła umowę z podmiotem brazylijskim. Na jej podstawie Spółka uzyskuje prawo wstępu na wydarzenia sportowe, a także dostęp do bazy danych, która zawiera statystyki z wydarzeń sportowych. Spółka wypłaca podmiotowi brazylijskiemu wynagrodzenie w związku z udzieleniem dostępu do bazy danych, które jest wyliczone na podstawie dochodu osiągniętego z odsprzedaży danych mieszczących się w bazie danych. Na mocy umowy, Spółka jest uprawniona do rozwijania bazy danych, natomiast nie posiada praw własności intelektualnej do bazy danych – te bowiem należą do podmiotu brazylijskiego.
W świetle tak zaistniałego stanu faktycznego, wątpliwości Spółki dotyczyły tego, czy z tytułu wypłaty wynagrodzenia podmiotowi brazylijskiemu w związku z dostępem do bazy danych, na Spółce ciążą obowiązki płatnika i pobrania podatku u źródła.
Co powiedział DKIS?
Zdaniem DKIS, który potwierdził stanowisko wyrażone przez Spółkę, na Spółce nie ciążą obowiązki związane z poborem podatku u źródła w związku z wypłatą wynagrodzenia wypłacanego podmiotowi brazylijskiemu.
Zdaniem DKIS, wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę nie powinno być kwalifikowane do żadnej z kategorii przychodów wskazanych w ustawie o CIT; w szczególności nie stanowi ono należności licencyjnych (art. 21 ust. 1 pkt 1), ani należności za usługi niematerialne jakimi jest przetwarzanie danych (art. 21 ust. 1 pkt 2a).
Spółka odwołała się przy tym do przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w myśl której, baza danych może być utworem, będącym przedmiotem prawa autorskiego w zakresie, w jakim wykazuje twórczy charakter. Z pewnością nie są takimi statystyki sportowe, które nie stanowią utworu, a gromadzone są w nich jedynie informacje na temat meczów, które miały miejsce; ich przebiegu; składzie drużyn itp. Oznacza to, że takie zestawienie ma jedynie informacyjny charakter.
Następnie, jak już zostało powyżej wskazane, wypłacane przez Spółkę wynagrodzenie nie stanowi wynagrodzenia za usługi przetwarzania danych. Spółka bowiem nabywa bazy danych, aby otrzymać możliwość samodzielnego modyfikowania baz danych w celu prowadzenia zestawienia wyników meczów, składów drużyn itp. Otrzymuje ona bowiem dostęp do bazy danych, a nie prawo jej przetwarzania. Oznacza to, że to Spółka jest podmiotem, który przetwarza dane, a nie podmiotem, który nabywa takie świadczenie, jakimi są usługi przetwarzania danych.
Podsumowując, wypłata należności dokonywana przez Spółkę na rzecz podmiotu zagranicznego, z tytułu dostępu do baz danych, niezwiązanych z ich przetwarzaniem, nie mieści się w dyspozycji art. 21 ust. 1 ustawy o CIT. W związku z powyższym, na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika i nie jest ona zobligowana do poboru podatku u źródła.
