CIT Estoński a warunek zwiększania zatrudnienia dla podatnika rozpoczynającego działalność

Zgodnie z art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy CIT, opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, jeżeli m.in.:

1. a)  zatrudnia na podstawie umowy o pracę co najmniej 3 osoby w przeliczeniu na pełne etaty, niebędące udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w przypadku gdy rokiem podatkowym nie jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych - przez co najmniej 82% dni przypadających w roku podatkowym, lub
2. b)  ponosi miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzeniaw sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzeń na rzecz zatrudnionych na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej 3 osób fizycznych,niebędących udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, jeżeli w związku z wypłatą tych wynagrodzeń podatnik jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych lub płatnikiem składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych lub ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Natomiast z art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy CIT wynika, że w przypadku podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, nie dotyczy roku rozpoczęcia tej działalności i 2 lat podatkowych bezpośrednio po nim następujących, z tym że począwszy od drugiego roku podatkowego podatnik jest obowiązany do corocznego zwiększenia zatrudnienia o co najmniej 1 etat w pełnym wymiarze czasu pracy aż do osiągnięcia wielkości zatrudnienia określonej w tym przepisie.

w przypadku podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności warunek dotyczący zatrudnienia, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT nie dotyczy roku rozpoczęcia tej działalności i dwóch lat podatkowych bezpośrednio po nim następujących. Jednak w kolejnych latach, podatnik jest zobligowany do stopniowego wzrostu zatrudnienia. Począwszy od drugiego roku podatkowego, podatnik jest obowiązany do corocznego zwiększania zatrudnienia o co najmniej 1 etat w pełnym wymiarze czasu pracy, aż do osiągnięcia poziomu zatrudnienia, określonego w tym przepisie. Do limitu osób zatrudnionych nie wlicza się wspólników podatnika.

Jeśli więc podatnik rozpoczynający prowadzenie działalności, od drugiego roku podatkowego nie zwiększa corocznie zatrudnienia na umowę o pracę o co najmniej 1 etat w pełnym wymiarze czasu pracy, to ewentualnie pozostaje mu alternatywnie do spełnienia warunek określony w przepisie art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy CIT, czyli dotyczący ponoszenia miesięcznie wydatków w kwocie stanowiącej co najmniej trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzeń na rzecz zatrudnionych co najmniej 3 osób fizycznych na podstawie umowy innej niż umowa o pracę. Jeśli i tego warunku nie spełni to oznacza, że utraci prawo do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

Powyższą wykładnię może również potwierdzać to, że w treści art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy CIT, ustawodawca nie zawarł dodatkowych szczególnych zapisów odnoszących się do przypadku zatrudniania osób na podstawie umowy innej niż umowa o pracę, jak to uczynił w art. 28j ust. 3 pkt 2 ustawy CIT, w którym w przypadku małego podatnika dopuścił w pierwszym roku opodatkowania ryczałtem, ponoszenie miesięcznie wydatków w kwocie stanowiącej co najmniej przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzenia na rzecz zatrudnionej na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej 1 osoby fizycznej.

Powyższe potwierdza interpretacja indywidualna z 29/01/2025 r., znak sprawy: 0114-KDIP2-2.4010.622.2024.1.IN.