Czy tylko podmiot leczniczy korzysta z niższej stawki – przesłanki stosowania stawki leczniczej
Ustawodawca w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d UPOL przewidział odrębną preferencyjną stawkę w podatku od nieruchomości dla budynków (lub ich części) związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych. Podatnicy chcąc skorzystać z tej stawki muszą spełnić dwie przesłanki:
- budynek lub jego część muszą być związane z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej oraz
- powinien być on (budynek) zajęty przez podmiot udzielający tych świadczeń.
Powyższe przesłanki muszą być spełnione łącznie, aby preferencja podatkowa mogła być stosowana. I chociaż przepis ten jest z nami już od lat nadal budzi wątpliwości interpretacyjne i jego interpretacja jest przedmiotem wyroków sądów administracyjnych a ostatni raz Naczelny Sąd Administracyjny zajmował się tym tematem w wyroku z 4 lutego 2025 r. syng. akt. III FSK 1244/24 wskazując, że „Warunkiem skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej w podatku dla nieruchomości jest nie tylko prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług zdrowotnych, ale przede wszystkim związanie budynków lub ich części z udzielaniem świadczeń zdrowotnych.”
Co zatem budzi największe wątpliwości?
W pierwszej kolejności ustawodawca wiąże możliwość skorzystania z obniżonej stawki wskazując na podmiot udzielający świadczeń leczniczych. Należy zawrócić uwagę, że ustawodawca zawarł odesłanie do przepisów o działalności leczniczej, które z kolei zawierają wymóg wpisu do rejestru podmiotów prowadzących działalność leczniczą.
Zatem nie wszystkie działalności lecznicze mogą skorzystać z niższej stawki – konieczny jest bowiem wpis do rejestru podmiotów prowadzących działalność leczniczą. Jako przykład takiego stanowiska orzecznictwie należy wskazać chociażby wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 marca 2022 r. sygn. III FSK 421/21 gdzie wskazano, żę „Wymóg uzyskania wpisu do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą jest konieczny dla możliwości zastosowania stawki określonej w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d u.p.o.l.”.
Czy zatem podatnik musi sam prowadzić działalność leczniczą?
Preferencyjna stawka podatku od nieruchomości z art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d UPOL ma charakter przedmiotowy Oznacza to, że może być stosowana również przez takiego podatnika – właściciela budynku, który sam nie udziela świadczeń zdrowotnych w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, lecz np. wynajmuje budynek lub jego część innym podmiotom udzielającym takich świadczeń na powierzchni będącej przedmiotem najmu. W omawianym przepisie, ustawodawca bowiem nie sprecyzował czyją własnością musi być budynek, aby podatnik mógł skorzystać z preferencyjnej stawki.
Czy zatem tylko i wyłącznie pomieszczenia w których świadczona jest działalność lecznicza będą opodatkowanie niższą stawką?
Jak wynika z treści art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d UPOL Budynek lub jego część, aby mógł korzystać ze stawki preferencyjnej powinien być związany z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej.
Zatem w przypadku analizowanych części budynku mogących podlegać opodatkowaniu niższą stawką należy sprawdzić, czy jest on związany z udzielaniem świadczeń zdrowotnych mając na uwadze, iż zakres znaczeniowy tego pojęcia jest szerszy od pojęcia „zajęcia”, co znajduje potwierdzenie chociażby w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 7 lutego 2017 r. sygn. I SA/Wr 950/16 – „W art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d u.p.o.l. prawodawca ujednolicił stawkę preferencyjną dla wszystkich podmiotów udzielających świadczeń zdrowotnych (nie tylko przykładowo dla szpitali, przychodni, sanatoriów), rozszerzając w tym względzie możliwość jej stosowania nie tylko na pomieszczenia zajęte na jej wykonywanie, lecz przede wszystkim związane z tą działalnością”.
Czy spełnienie przesłanek zawsze jest wystarczające, żeby organ przyjął niższą stawkę?
Oczywiście w każdym przypadku, gdy podmiot chce skorzystać z opodatkowania niższą stawką części budynku konieczne jest przeprowadzenie dokładnej analizy spełnienia wszystkich przesłanek. Należy mieć przy tym na uwadze, że nawet wtedy niektóre organy podatkowe mogą przyjąć odmienną interpretację przepisu i odmówić podatnikowi prawa do skorzystania z niższej stawki. Jednak w takim przypadku należy mieć na uwadze orzecznictwo sądów administracyjnych i walczyć o swoje prawa. Sądy administracyjne są bowiem niejednokrotnie ostoją podatników w walce z organami podatkowymi.
