Home office to nie zawsze zakład w rozumieniu CIT.
LTCA uzyskała bardzo ważny wyrok NSA, który potwierdza, że zagraniczny pracodawca nie ma w Polsce zakładu w rozumieniu CIT, jeżeli zatrudniony w Polsce pracownik ma swobodę wyboru miejsca, w którym świadczy obowiązki służbowe a firma nie generuje dochodu w naszym kraju.
Czego dotyczy sprawa?
Sprawa dotyczyła duńskiej spółki ubezpieczeniowej, która planowała zatrudnić zdalnie polskich rezydentów w celu świadczenia usług tzw. back-office. Pracownicy nie będą świadczyć swoich obowiązków z konkretnego miejsca (mają swobodę wyboru). Zadania pracowników będą dotyczyły wyłącznie działalności przygotowawczej i pomocniczej (administracja, księgowość).
Czy to jest zakład?
Problem dotyczy przepisów, które przewidują, że jeśli w danym państwie powstanie zakład (w rozumieniu przepisów podatkowych), to jego właściciel musi rozliczyć się w tym państwie z osiągniętych za jego pomocą dochodów (czyli w tym przypadku w Polsce).
Przepisy przewidują wyjątki od zasady, np. zakład nie powstanie, gdy stała placówka prowadzi wyłącznie działalność przygotowawczą lub pomocniczą albo gdy w imieniu zagranicznego przedsiębiorcy działa niezależny przedstawiciel.
Pomimo tego, Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z 4 września 2024 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.364.2024.2.MW) stwierdził, że: „W dobie możliwości świadczenia pracy zdalnie miejsce, w którym pracownik świadczy pracę na rzecz zagranicznego pracodawcy (niezależnie od tego, czy w warunkach domowych, czy w innym miejscu), można uznać za odrębną placówkę tego przedsiębiorstwa”.
Czyli mamy zakład w Polsce i opodatkowanie w Polsce!
Sąd po stronie podatników
W najnowszym wyroku NSA (podobnie jak wcześniej WSA w Gliwicach), stanął po stronie podatników. NSA uznał, że nie można mówić o powstaniu w Polsce stałej placówki, gdy pracodawca nie zobowiązał pracowników do wykonywania pracy z określonego miejsca. To bardzo ważna wskazówka również dla Polskich pracodawców, którzy zezwalają na pracę z Teneryfy, Zanzibaru czy innych egzotycznych krajów.
Jeszcze ciekawsze było stwierdzenie sądu (w ustnych motywach rozstrzygnięcia), że brak polskiego zakładu potwierdza to, że czynności wykonywane przez polskich pracowników duńskiej spółki nie generowały w naszym kraju żadnego dochodu. Mam nadzieję, ze ta teza się potwierdzi w pisemnym uzasadnieniu.
Kolejnym argumentem był fakt, że pracownicy zajmą się wyłącznie działalnością przygotowawczą i pomocniczą na rzecz duńskiego ubezpieczyciela.
Końcowo, warto zaznaczyć, że opisany wyrok nie może uśpić czujności podatników. NSA wyraźnie zaznaczył, że zasadniczo wykonywanie pracy zdalnej w systemie home office na rzecz zagranicznego pracodawcy może oznaczać powstanie stałej placówki (zakładu) w mieszkaniu pracownika. Jednakże opisany powyżej stan faktyczny, wyklucza jego powstanie. Sprawdza się zatem stare prawnicze powiedzenie: stan faktyczny rządzi sprawą.
Wyrok NSA z 19 lutego 2025 r., sygn. akt II FSK 609/22
