Interpretacja ulgi na innowacyjnych pracowników w kontekście korekty deklaracji
W dniu 5 listopada 2024 r. została wydana budząca kontrowersje interpretacja indywidualna, dotycząca możliwości rozliczenia ulgi na innowacyjnych pracowników w sytuacji, gdy podatnik pierwotnie nie wykazał ulgi badawczo-rozwojowej w swoim zeznaniu, lecz ujął ją dopiero w korekcie. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że w takim przypadku prawo do ulgi na innowacyjnych pracowników przysługuje dopiero od miesiąca następującego po korekcie zeznania, co budzi poważne wątpliwości interpretacyjne.
Spółka prowadzi i planuje kontynuować działalność badawczo-rozwojową zgodnie z przepisami ustawy o CIT. W ramach tej działalności zatrudnia specjalistów, co stanowi podstawę do skorzystania z odpowiednich ulg podatkowych. W pierwotnym rozliczeniu za 2023 rok Wnioskodawca nie wykazał ulgi B+R, ale uwzględnił ją dopiero w korekcie złożone w lipcu 2024 r. Mając na uwadze, że koszty kwalifikowane przewyższały podstawę opodatkowania, Wnioskodawca zamierzał skorzystać z ulgi innowacyjnych pracowników, obejmującej okres od momentu złożenia pierwotnej deklaracji do momentu jej korekty. Wątpliwości w tej sprawie wynikły z brzmienia art. 18db ust. 4 ustawy o CIT, który określa moment, od którego można stosować ulgę innowacyjnych pracowników.
Zdaniem Dyrektora KIS Wnioskodawca nie może odliczyć ulgi na innowacyjnych pracowników za miesiące między pierwotnym złożeniem zeznania a jego korektą. Interpretacja opiera się na założeniu, że prawo do ulgi przysługuje od miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatnik wykazał w zeznaniu dochody oraz odliczenia z tytułu kosztów kwalifikowanych. Skoro ulga B+R nie została uwzględniona w pierwotnym zeznaniu, a dopiero w korekcie, to momentem otwierającym możliwość korzystania z ulgi na innowacyjnych pracowników jest miesiąc po złożeniu korekty, niezależnie od daty złożenia pierwotnego zeznania.
Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora KIS ogranicza możliwość korzystania z ulgi IP, uzależniając ją od ujęcia ulgi B+R w pierwotnym zeznaniu podatkowym. Może to budzić wątpliwości interpretacyjne w kontekście art. 18db ust. 4 ustawy o CIT. Nie da się jednak ukryć, że takie stanowisko w pewnym stopniu jest logiczne – dokonane pomniejszenia i już odprowadzone zaliczki nie mogą być skorygowane wstecznie.
