JPK_ST_KR a Estoński CIT

Ministerstwo Finansów zajęło bardzo korzystne stanowisko w zakresie struktury JPK_KR_PD w przypadku podatników opodatkowanych ryczałtem od dochodów spółek. W skrócie, nie trzeba się przejmować znacznikami podatkowymi i węzłem RPD, gdyż znaczniki podatkowe i węzeł RPD nie zostały dopasowane do estońskiego CIT. Podobnego stanowiska można było spodziewać się odnośnie struktury JPK_ST_KR. Skoro w estońskim CIT nie istnieją koszty uzyskania przychodów czy amortyzacja podatkowa, to naturalne wydawało by się, że pola dotyczące amortyzacji podatkowej pozostać muszą niewypełnione, względnie powinny zostać wszędzie wpisane zera.

Nie do końca jednak taka jest wizja Ministerstwa Finansów. W ramach odpowiedzi na pytania podatników, Ministerstwo Finansów wskazało, że w okresie opodatkowania estońskim CIT w strukturze logicznej JPK_ST_KR część dotycząca amortyzacji podatkowej powinna zostać wypełniona następująco:

1) w polu E_9_1 wskazujemy "X - brak amortyzacji”;

2) w polu E_10A wskazujemy stawkę amortyzacyjną podatkową podstawową (procentową):

1.   a) dla środków trwałych - wynikającą z wykazu stawek amortyzacyjnych, który jest załącznikiem do ustawy CIT,
2.   b) dla wartości niematerialnych i prawnych - wynikającą z określonych w ustawie CIT (art. 16m ust. 1 i ust. 4 ustawy CIT) okresów amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych;

3) w polu E_10B wskazujemy wartość „0”;

4) w polu E_11 wskazujemy wartość „0” (dla podatników estońskiego CIT pole E_11 staje się w każdym przypadku polem obligatoryjnym, ze względu na fakt, iż faktycznie ustalona stawka jest inna, niż wykazana w polu E_10A);

5) w polu E_12 wskazujemy wartość początkową podatkową środka trwałego / wartości niematerialnej i prawnej:

1.   a) aktualną na ostatni dzień roku poprzedzającego rozpoczęcie opodatkowania estońskim CIT – dla środka trwałego / wartości niematerialnej i prawnej przyjętych do używania przed okresem opodatkowania estońskim CIT,
2.   b) wartość „0” - dla środka trwałego / wartości niematerialnej i prawnej przyjętych do używania w okresie opodatkowania estońskim CIT;

6) pola E_13, E_14, E_15 i E_16 stają się polami obligatoryjnymi dla środka trwałego / wartości niematerialnej i prawnej przyjętych do używania przed okresem opodatkowania estońskim CIT, w sytuacjach wskazanych w opisie tych pól (np. w przypadku wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 15 ust. 5 ustawy CIT);

7) w polu E_17 wskazujemy „X – brak odpisu”;

8) w polu E_19 wskazujemy wartość „0”;

9) w polu E_20 wskazujemy sumę odpisów amortyzacyjnych podatkowych narastająco w całym okresie amortyzacji:

1.   a) aktualną na ostatni dzień raportowanego okresu - dla środka trwałego / wartości niematerialnej i prawnej przyjętych do używania przed okresem opodatkowania estońskim CIT,
2.   b) wartość „0” - dla środka trwałego / wartości niematerialnej i prawnej przyjętych do używania w okresie opodatkowania estońskim CIT.

Szczególnie interesujące w wyjaśnieniach MF jest to, że musimy wskazać stawkę amortyzacyjną podatkową podstawową, podczas gdy takiej stawki dla podatników estońskiego CIT nie ma, a sam załącznik do ustawy ze stawkami podatników na estońskim CIT nie obowiązuje. Oczywiście można wykonać takie ćwiczenie i wpisać hipotetyczną stawkę, która obowiązywałaby w przypadku powrotu na klasyczny CIT, ale otwarte pozostaje pytanie, dlaczego takie ćwiczenie mamy wykonywać?

Ważne jest także, że w zakresie wartości początkowej środków trwałych i narosłych odpisów amortyzacyjnych wskazywać należy wartość aktualną na ostatni dzień roku poprzedzającego rozpoczęcie opodatkowania estońskim CIT – dla środka trwałego / wartości niematerialnej i prawnej przyjętych do używania przed okresem opodatkowania estońskim CIT. Pomimo więc, że jesteśmy na estońskim CIT, to ciągnąć się będzie za nami odium klasycznego CIT. Powstaje w tym miejscu pytanie, po co w takim razie była korekta wstępna przy wejściu na estoński CIT. Czy nie czasem po to, żeby zrównać amortyzację podatkową z rachunkową? Czy jeśli nigdy nie przejdziemy z powrotem na klasyczny CIT, to wartość początkowa podatkowa, której właściwie to nie ma, wisieć będzie w ewidencji na zawsze?