Kolejny ważny wyrok w sprawie opodatkowania hoteli podatkiem od przychodów z budynków

Dzięki kolejnemu korzystnemu wyrokowi NSA wydaje się, że oddala się widmo obciążenia branży hotelarskiej podatkiem od przychodów z budynków.

Jednym z warunków do objęcia budynku podatkiem od przychodów z budynków, wynikających z art. 24b ust. 1 ustawy o CIT jest aby budynek został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Definicje wspominanych umów zostały wskazane w kodeksie cywilnym. Jak wynika odpowiednio z art. 659 § 1 i art. 693 § 1 KC poprzez:

·        umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz,

·        umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Definicja usług hotelarskich została przedstawiona w art. 3 ust. 1 pkt 8 ustawy o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieraczek i przewodników turystycznych, polegają na krótkotrwałym, ogólnie dostępnym wynajmowaniu domów, mieszkań, pokoi, miejsc noclegowych, a także miejsc na ustawienie namiotów lub przyczep samochodowych oraz świadczenie, w obrębie obiektu, usług z tym związanych.

Z przedstawionych powyżej definicji można wnioskować, że umowa o świadczenie usług hotelarskich nie jest podobna do umowy dzierżawy, gdyż nie przewiduje ona możliwości pobierania pożytków z udostępnianej nieruchomości.

Jednakże wątpliwości nasuwają się jeśli zestawimy umowę o świadczenie usług hotelarskich z umową najmu, ponieważ podobnie jak najem, usługi hotelarskie dotyczą oddania rzeczy do używania - wynajmowania nieruchomości.

Stanowisko podatników

W związku z wątpliwościami co do objęcia podatkiem od przychodów z budynków, podatnicy prowadzący działalność hotelarską wystąpili z wnioskami o wydanie interpretacji indywidualnych, w których wskazywali, że umowa o usługi hotelarskie jest umową nienazwaną, która nie jest podobna do umowy najmu lub dzierżawy, ze względu na to, że celem umowy najmu jest nabycie prawa do korzystania z określonej nieruchomości lub jej określonej części, natomiast w ramach umowy o świadczenie usług hotelarskich nie dochodzi do nabycia prawa do korzystania z nieruchomości lub określonej jego części, goście lokowani są w pokoju wybranym przez hotel (o określonym standardzie wybranym przez klienta).

Podatnicy we wnioskach o wydanie interpretacji indywidualnej wskazywali również, że goście hotelowi nie mają także takiej swobody w korzystaniu z pokoi jak wynajmujący nieruchomości.

Ponadto zdaniem wnioskodawców umowy o świadczenie usług hotelarskich nie można uznać za umowę pokrewną do umowy najmu ze względu na to, że w ramach umowy o świadczenie usług hotelarskich poza usługą noclegową wykonywane są także inne świadczenia towarzyszące takie jak np. usługi gastronomiczne, najem wyposażenia, sprzątanie, zapewnienie pościeli, ręczników, środków czystości oraz mediów.

Stanowisko organów podatkowych

Z powyższym stanowiskiem prezentowanym podatników nie zgodził się jednak Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej m.in. w interpretacjach indywidualnych z:

·        5 stycznia 2023 r. sygn. 0111-KDWB.4010.92.2022.2.BB,

·        30 listopada 2022 r. sygn. 0111-KDIB2-1.4010.658.2022.1.DD,

·        24 października 2022 r. sygn. 0111-KDIB2-1.4010.485.2022.1.DD,

·        1 września 2022 r. sygn. 0111-KDIB2-1.4010.447.2022.1.BJ.

Zdaniem organu podatkowego głównym celem umowy hotelowej jest świadczenie usług noclegowych oraz krótkotrwałego zakwaterowania, a zatem umowa dotyczy oddania części budynku do użytkowania i ma charakter podobny do umowy najmy. W związku z tym przy spełnieniu pozostałych warunków wskazanych w art. 24b ustawy o CIT budynki, w których prowadzona jest działalność hotelarska zdaniem dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej będą podlegały objęciu podatkiem od przychodów z budynków.

Również Minister Finansów w objaśnieniach podatkowych z 21 lipca 2020 r. w sprawie nowych preferencji stosowanych w związku z ponoszeniem negatywnych konsekwencji ekonomicznych z powodu COVID-19, przy okazji omówienia kwestii odroczenia płatności podatku od przychodów z budynków wskazał, że z tego odroczenia skorzystają także hotele.

Negatywne stanowisko sądów administracyjnych

Zdanie dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej podzieliły także wojewódzkie sądy administracyjne. Świadczą o tym m.in. wyroki:

·        WSA w Gdańsku z 20 grudnia 2022 r. sygn. akt I SA/Gd 1156/22,

·        WSA w Bydgoszczy z 7 kwietnia 2021 r. sygn. akt I SA/Bd 116/21 oraz I SA/Bd 88/21,

·        WSA w Krakowie z 28 stycznia 2020 r. sygn. akt I SA/Kr 1304/19,

·        WSA w Warszawie z 11 grudnia 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 1293/19.

Również NSA w pierwszym wyroku w tym zakresie podtrzymał stanowisko organów podatkowych – wyrokiem z 7 lutego 2023 r. sygn. akt II FSK 1717/20 NSA utrzymał w mocy wspomniany wyrok WSA w Krakowie z 28 stycznia 2020 r.

W wydanym wyroku NSA uznał umowę o świadczenie usług hotelowych za umowę podobną do umowy najmu lub dzierżawy, ze względu na to, że mimo iż jest to umowa mieszana (w ramach jej świadczone są różne usługi), to dominującą cechą tej umowy jest możliwość używania rzeczy (części nieruchomości), jak w przypadku umowy najmu.

Zmiana stanowiska przez NSA

Jednakże NSA w innym składzie orzekającym uznał w wyrokach z 4 lipca 2023 r. sygn. akt II FSK 70/21 i II FSK 71/21, że stanowisko zajęte przez organ podatkowy jest nieprawidłowe. NSA wskazał, że odesłanie w ustawach podatkowych do charakteru umowy najmu dotyczy wyłącznie regulacji kodeksu cywilnego dotyczących umów najmu i dzierżawy, natomiast umowa o świadczenie usług hotelarskich nie jest umową podobną do tych umów, a świadczy o tym przede wszystkim znaczna odmienność usług hotelarskich uregulowanych w ustawie o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieraczek i przewodników turystycznych od usługi najmu zdefiniowanej w kodeksie cywilnym.

Podobnie orzekł NSA wyroku z 12 lipca 2023 r. sygn. akt II FSK 372/23 powielając wcześniejsze stanowisko NSA przedstawione w powołanych wyrokach z 4 lipca 2023 r.

Co prawda nie mamy jeszcze do czynienia z na tyle ugruntowaną linią orzeczniczą, aby stwierdzić, że podatnicy świadczący usługi hotelarskie nie muszą się już obawiać zmiany tego stanowiska, ale kolejny korzystny dla podatników wyrok NSA jest dobrym prognostykiem na przyszłość.