Korekta cen transferowych jednak w VAT?
Głośnym echem w świecie VAT odbiła się opinia Rzecznika Generalnego J.R. de la Toura z 3 kwietnia 2025 r. w sprawie C-726/23, dotyczącej opodatkowania VAT korekty cen transferowych, czyli tzw. „TP adjustment”.
Stan faktyczny – zawsze bardzo istotny.
Spór dotyczy rozliczeń pomiędzy spółkami powiązanymi, działającymi w branży wynajmu żurawi: S.C. Acromet Towercranes SRL z Rumunii i Acromet Service NV Belgia. O ile spółka rumuńska świadczy usługi wynajmu na rzecz podmiotów zewnętrznych, o tyle Acromet Belgia świadczy usług na rzecz spółek zależnych w grupie Acroment. Usługi te sprowadzają się do poszukiwania dostawców do spółek zależnych i negocjowania z nimi warunków umów.
Zgodnie z zawartą umową, wynagrodzenie między stronami odpowiadać miało prowadzonej przez Acromet Rumunia działalności i ryzyku jakie ponosi. Wynagrodzenie ustalone miało być w oparciu o metodę marży transakcyjnej netto.
Analiza cen transferowych wykazała, że spółki powiązane powinny odnotowywać marżę operacyjną w przedziale od -.71 do 2,74%. Wobec czego, w latach 2011-2013 Acromet Belgia wystawiła na Acromet Rumunia trzy faktury bez VAT, deklarując je jako wewnątrzwspólnotowe świadczenie usług (w przypadku dwóch pierwszych), a ostatnia wykazana została jako transakcja nieobjęta zakresem zastosowania VAT.
Rzecznik Generalny, analizując przedstawiony stan faktyczny, odwołał się w pierwszym kroku do dwóch, podstawowych dokumentów w zakresie TP Adjustments – a wiec: (i) dokument roboczy nr 923 Komitetu ds. VAT, z 28.02.2017 r., oraz (ii( dokument roboczy grupy ekspertów ds. VAT z 18.04.2018 r.
Dalej, de la Tour podkreśla, że jego zdaniem, istnieje związek pomiędzy świadczoną przez Acromet Belgia usługą a otrzymanym wynagrodzeniem. Istotne jest bowiem, na co wskazuje Rzecznik, że warunki dotyczące wynagrodzenia zostały precyzyjnie określone w umowie łączącej strony.
Czy jesteśmy świadkami rewolucji?
Często słyszę, że jeżeli wnioski przedstawione w opinii będą zaakceptowane przez Trybunał Sprawiedliwości to będziemy świadkami rewolucji. Oba dokumenty przytoczone wcześniej, optowały raczej za uznaniem, że korekta cen transferowych nie wpływa na VAT. Czy więc faktycznie, opinia ta „wywraca stolik”?
Moim zdaniem jest jeszcze za wcześnie na aż takie oceny. W sprawie Acromet mamy dość specyficzny stan faktyczny, w którym spółka Acromet Belgia świadczy usług wewnątrzgrupowe (raczej o jednorodnym, doradczym charakterze), na rzecz innych podmiotów powiązanych. Umowa – na co zwrócił uwagę Rzecznik Generalny, określa sposób obliczania wynagrodzenia. Stąd też, pomiędzy usługą spółki belgijskiej a kwotą otrzymaną/zapłaconą w wyniku TP Adjustment związek jest raczej bezpośredni.
Podobnie, jak de la Tour uważam, że każdy przypadek musi być analizowany osobno. Jeżeli transakcje pomiędzy podmiotami powiązanymi są różnorodne, obejmują całą gamę towarów i usług, dla których strony przewidują indywidualne ceny, takie rozwiązanie, jak przewidziane w opinii już nie znajdzie zastosowania.
W takim bowiem przypadku, zgodnie z polityką cen transferowych, strony zobowiązane są osiągnąć określone parametry finansowe (zysk, marżowość itp.) Stąd też, powstające korekty cen transferowych, nie mogą być wprost, bezpośrednio związane ze zrealizowanymi w danym okresie konkretnymi dostawami towarów, czy usług. Dlatego też, korekta cen transferowych, a więc „dobicie” do zakładanego wskaźnika nie może być uznana za korektę ceny za poszczególne towary czy usługi.
Z niecierpliwością więc czekam na to, co orzeknie Trybunał. Już wkrótce zresztą, na wokandę Trybunału trafi kolejna sprawa dotycząca podobnego zagadnienia – C-603/26 Stellantis Portugal.
