Korzystny wyrok NSA w sprawie proporcji przy obliczaniu podatku od przychodu z budynków
Podatek od przychodów z budynków określa art. 24b ustawy o CIT. Zgodnie z ust. 1 ustalany jest on od przychodu z budynku położonego na terytorium Polski, który jest własnością bądź współwłasnością podatnika i zostaje oddany w używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Jego podstawa wynosi wartość początkową brutto budynków, pomniejszoną o 10 mln zł.
Tytułowy wyrok NSA z dnia 15 grudnia 2022 r. sygn. II FSK 1172/20, dotyczył właśnie wspomnianego pomniejszenia.
Wnioskodawca, jako spółka z o.o., zajmuje się obrotem nieruchomościami oraz ich obsługą. Należy do grupy kapitałowej, w której spółka dominująca wykonuje działalność w zakresie produkcji leków i preparatów. Spółka dominująca posiada 98% udziałów wnioskodawcy oraz powyżej 25% udziałów w kapitałach innych spółek z grupy. Wnioskodawca podlega opodatkowaniu podatkiem od przychodów z budynków, natomiast nie ma udziałów w żadnych podmiotach, które również byłyby zobowiązane do uiszczania tej daniny.
Wątpliwości dotyczyły proporcjonalnego rozdysponowania kwoty 10 mln zł pomiędzy spółki, w których podatnik posiada udziały. Art. 24b ust. 10 stanowi, że w przypadku gdy podatnik posiada co najmniej 25% udziałów w kapitale innego podmiotu powiązanego, to kwotę 10 mln zł ustala się w takiej proporcji, w jakiej przychód z budynków, pozostaje do ogólnej kwoty takich przychodów podatnika oraz podmiotów z nim powiązanych.
Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, w którym jego większościowym udziałowcem jest spółka dominująca, a Wnioskodawca nie jest jednak udziałowcem żadnej innej spółki posiadającej budynki, nie można mówić o posiadaniu udziałów po jego stronie, a zatem będzie uprawniony do odliczenia pełnej kwoty 10 mln zł.
Fiskus stwierdził, że takie podejście jest nieprawidłowe, ponieważ sam fakt nieposiadania udziałów w innych spółkach, zobowiązanych do płacenia podatku od przychodu z budynków, nie oznacza braku obowiązku odpowiedniego stosowania ust. 10. W swojej argumentacji odwołał się do funkcjonowania podmiotu w ramach jednej grupy kapitałowej - w ocenie organu – same powiązania za sprawą spółki dominującej implikują stosowanie proporcji w odliczeniu.
Nie jest to odosobniony przypadek podejścia Dyrektora KIS do interpretacji proporcjonalnego odliczenia. Podobne stanowisko zajmował on w interpretacji indywidualnej z dnia 2 grudnia 2022 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.676.2022.1.PC oraz z dnia 30 listopada 2022 r., nr 0111-KDIB2-1.4010.658.2022.1.DD.
Z takim podejściem nie zgodził się WSA we Wrocławiu. W wyroku z dnia 28 stycznia 2020 r., sygn. I SA/Wr 760/19, Sąd powołał się na wykładnię literalną w interpretacji rt.. 24b ust. 10, która zgodna jest z wykładnią celowościową. Mianowicie sposób sformowania tego przepisu, jak i sposób sformułowania odesłania do przepisów dotyczących podmiotów powiązanych, wskazuje, że dla jego zastosowania znaczenie ma, czy to podatnik posiada udziały w innych podmiotach, a nie czy inne podmioty posiadają udziały w kapitale podatnika podatku od przychodów z budynków.
Powyższą argumentację potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w najnowszym wyroku z dnia 15 grudnia 2022 r., sygn. II FSK 1172/20. Orzekł, że jedynie w przypadku posiadania udziałów w innych spółkach będących podatnikami podatku od przychodów z budynków, należy stosować omawianą proporcję, bez rozszerzania jej na powiązania w całej grupie kapitałowej.
