Niespłacona pożyczka nie stanowi kosztu podatkowego
Niezwrócone przez pożyczkobiorcę środki finansowe nie stanowią straty w środkach obrotowych podlegających zakwalifikowaniu do kosztów uzyskania przychodów – potwierdził WSA w Warszawie w wyroku z dnia z dnia 30 kwietnia 2024 r., sygn. III SA/Wa 208/24.
Spis treści:
- Stan faktyczny
- Pytanie Wnioskodawcy
- Stanowisko Dyrektora KIS i WSA w Warszawie
Stan faktyczny
Z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej wystąpił podmiot będący instytucją pożyczkową oraz małą instytucją płatniczą podlegającą nadzorowi Komisji Nadzoru Finansowego. Podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest udzielane pożyczek konsumenckich.
W działalności Wnioskodawcy zdarzają się sytuacje, gdzie mimo prowadzonych działań windykacyjnych, pożyczona kwota nie jest zwracana lub nie jest zwracana w całości. Wówczas wnioskodawca ponosi z tego tytułu stratę w środkach obrotowych. Nie jest on w stanie całkowicie wyeliminować takich strat, nawet mimo zachowania należytej staranności.
Pytanie Wnioskodawcy
W związku z powyższym, Wnioskodawca wystąpił z pytaniem, czy prawidłowym jest zaliczenie niezwróconych środków finansowych, jako strat w środkach obrotowych, do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich odpisania z ksiąg rachunkowych.
Zdaniem Wnioskodawcy, powyżej wskazane postępowanie jest zachowaniem prawidłowym, gdy straty te zostały nie zostały zawinione przez wnioskodawcę i nie byłby w stanie ich uniknąć pomimo zachowania należytej staranności, a straty są częścią ponoszenia ryzyka gospodarczego na konkurencyjnym rynku oraz stosowania się do wymogów ustawy o kredycie konsumenckim.
Stanowisko Dyrektora KIS i WSA w Warszawie
Z powyższym stanowiskiem nie zgodził się jednak Dyrektor KIS w wydanej przez siebie interpretacji indywidualnej z dnia 4 grudnia 2023 r., nr 0114-KDIP2-2.4010.577.2023.1.IN, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Wskazał on, że z racji, iż wnioskodawca ponosił wydatki, które w związku ze zwrotnym charakterem pożyczki nie zostały zakwalifikowane do kosztów podatkowych, ponosił on koszty, które nie mogły służyć uzyskaniu przychodów ani zachowaniu albo zabezpieczeniu ich źródła.
Dyrektor KIS podkreślił, że strata powinna być pochodną poniesienia wydatków kwalifikujących się do ujęcia w kosztach podatkowych albo posiadania prawa do uzyskania należności uwzględnionych w kategorii przychodów należnych. Zatem wydatki poniesione przez Spółkę z tytułu udzielonych pożyczek, nie mieszczą się w kategorii kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT
Co więcej, zdaniem Dyrektora KIS, utrata przedmiotowych kwot pieniężnych z tytułu niezwróconych pożyczek jest utratą składników majątku niemających wartości podatkowej. Wobec tego, po stronie Wnioskodawcy nie powstała tym samym strata w rozumieniu tego pojęcia funkcjonującym na gruncie przepisów ustawy o CIT dotyczących kosztów uzyskania przychodów. Wskazał on, że niewłaściwym jest uznanie zasadności twierdzenia, że brak możliwości odzyskania neutralnych podatkowo środków ma generować koszty uzyskania przychodów po stronie Wnioskodawcy. W omawianej sytuacji można więc mówić wyłącznie o stracie bilansowej, ekonomicznej, o rzeczywistej szkodzie w rozumieniu przepisów prawa cywilnego.
Na powyższą interpretację wnioskodawca złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Sąd ten w wydanym przez siebie wyroku zgodził się jednak ze stanowiskiem Dyrektora KIS i skargę oddalił.
