Nowy projekt ustawy o zmianie ustawy o PIP – co się zmienia?
- Wysłane przez Agnieszka Fijałkowska-Wocial
- Kategorie PIT
- Data 21 listopad 2025
W jednym z poprzednich wpisów Nowa rola PIP w ustalaniu stosunku pracy: procedura, skutki i ryzyka dla biznesu omawiałam projekt ustawy o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy oraz niektórych innych ustaw (UD283 planowany terminem przyjęcia przez RM w IV kw. 2025), który znacząco przebudowuje mechanizm stwierdzania istnienia stosunku pracy. przewidywał przyznanie Państwowej Inspekcji Pracy kompetencji do wydawania decyzji administracyjnych stwierdzających istnienie stosunku pracy. W związku z pracami legislacyjnymi projekt uległ istotnym doprecyzowaniom. Co się zmieniło?
Poniżej podsumowuję najważniejsze założenia aktualnej wersji z dnia 4 listopada 2025 r. (opublikowanej 17 listopada 2025 r.).
1. Decyzja PIP stwierdzająca stosunek pracy – nadal kluczowy element
Projekt nadal przewiduje kompetencję PIP do stwierdzania istnienia stosunku pracy w drodze decyzji w sytuacji, gdy formalnie zawarto umowę cywilnoprawną albo gdy praca jest faktycznie świadczona za wynagrodzeniem w warunkach art. 22 § 1 Kodeksu pracy (podporządkowanie, odpłatność, osobiste świadczenie, czas i miejsce wyznaczone przez podmiot powierzający pracę).
Podmiotem wydającym decyzję pozostaje okręgowy inspektor pracy (OIP). Zmiana projektu przewiduje natomiast możliwość dla OIP wybrania po kontroli jednej z dwóch dróg, może on alternatywnie:
- wydać decyzję administracyjną stwierdzającą istnienie stosunku pracy,
- albo skierować powództwo o ustalenie istnienia stosunku pracy do sądu pracy (wówczas decyzji administracyjnej w tym samym zakresie już nie wydaje).
Dodatkowo OIP może stwierdzić istnienie stosunku pracy za okres nie dłuższy niż 3 lata wstecz od dnia wszczęcia postępowania w sprawie decyzji.
2. Doprecyzowanie Treści decyzji
Nowy projekt bardzo szczegółowo określa, co musi znaleźć się w decyzji administracyjnej stwierdzającej stosunek pracy. Rozstrzygnięcie ma obejmować m.in.:
- rodzaj umowy o pracę,
- datę zawarcia umowy i datę rozpoczęcia pracy (a przy zakończonej współpracy – datę ustania stosunku pracy),
- rodzaj pracy,
- miejsce wykonywania pracy,
- wymiar czasu pracy,
- wysokość wynagrodzenia za pracę.
Co może okazać się szczególnie ryzykowne dla pracodawców i zlecających: jeśli materiał dowodowy nie będzie pozwał ustalić powyższych elementów, projekt przewiduje parametry domniemane, przykładowo:
- jeżeli nie da się ustalić rodzaju umowy – przyjmuje się umowę na czas nieokreślony,
- jeżeli nie da się ustalić wymiaru czasu pracy – przyjmuje się pełny etat,
- jeżeli nie da się ustalić wynagrodzenia – przyjmuje się ostatnie minimalne wynagrodzenie za pracę,
- jeżeli nie da się ustalić miejsca pracy – przyjmuje się siedzibę pracodawcy.
3. Skutki decyzji: bieżące i wsteczne – doprecyzowany mechanizm
Co do zasady projekt zachowuje koncepcję dwóch zakresów skutków:
a.Skutki bieżące (od dnia doręczenia decyzji OIP pracodawcy)
- Decyzja ma nadany rygor natychmiastowej wykonalności w zakresie skutków prawa pracy.
- Pracodawca musi od dnia doręczenia decyzji traktować daną osobę jak pracownika, w szczególności:
- naliczać i wypłacać wynagrodzenie jak dla pracownika, z uwzględnieniem minimalnego wynagrodzenia, dodatków, nadgodzin,
- prowadzić dokumentację pracowniczą (akta osobowe, ewidencja czasu pracy),
- stosować przepisy o urlopach, uprawnieniach rodzicielskich, BHP,
- na bieżąco naliczać i odprowadzać zaliczki na PIT,
- zgłosić do ZUS i finansować bieżące składki i wpłaty na fundusze.
b. Skutki wsteczne (za okres sprzed doręczenia decyzji OIP) do czasu rozstrzygnięcia sporu. Tym samym skutki decyzji w zakresie obowiązków podatkowych, obowiązków ubezpieczeniowych czy wpłat na fundusze publiczne, powstałe przed doręczeniem decyzji, mają zostać wstrzymane do czasu ostateczności decyzji OIP/GIP albo po prawomocnym rozstrzygnięciu sądu pracy w sprawie odwołania.
Nowością jest doprecyzowanie mechanizmów przedawnienia. Zarówno Ordynacja podatkowa, jak i ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych mają zostać uzupełnione przepisami, które wprost przewidują zawieszenie biegu przedawnienia w związku z odwołaniami od decyzji PIP stwierdzających stosunek pracy.
4. Ścieżka odwoławcza – więcej ochrony proceduralnej, ale także nowe ryzyka
Model odwoławczy przewiduje dodatkowe uprawnienia w zakresie uchylenia rygoru natychmiastowej wykonalności:
- I instancja – okręgowy inspektor pracy (OIP).
- II instancja administracyjna – Główny Inspektor Pracy (GIP).
- od decyzji OIP przysługuje odwołanie do GIP – termin 7 dni od doręczenia decyzji pracodawcy,
- GIP może uchylić rygor natychmiastowej wykonalności decyzji, jeżeli uzna, że wykonanie mogłoby spowodować istotne i nieodwracalne skutki dla pracodawcy lub samej osoby, której dotyczy decyzja,
- GIP może też określić warunki „tymczasowego” wykonania decyzji, aby zabezpieczyć interes pracownika w toku sporu.
- Kontrola sądowa – sąd rejonowy – sąd pracy.
- od decyzji GIP przysługuje odwołanie do sądu pracy,
- projekt szczegółowo reguluje postępowanie w sprawach odwołań od decyzji GIP o stwierdzeniu stosunku pracy, w tym:
- termin na wniesienie odwołania (1 miesiąc),
- wymogi odwołania (zarzuty, wnioski, uzasadnienie, roszczenie odszkodowawcze),
- możliwość uchylenia rygoru natychmiastowej wykonalności także przez sąd,
- rozpoznanie jednocześnie roszczenia odszkodowawczego z tytułu szkody wyrządzonej wydaniem decyzji.
Sąd może utrzymać w mocy decyzję GIP, zmienić ją lub uchylić. Sąd drugiej instancji, uchylając wyrok i poprzedzające go decyzje, może przekazać sprawę do ponownego rozpoznania OIP.
5. „Fikcja trwałości” stosunku pracy – przeniesiona, ale zachowana
W poprzedniej wersji projektowane przepisy „fikcji trwałości” stosunku pracy (uznania, że stosunek pracy istniał w okresie między decyzją a uchyleniem) planowano ulokować w Kodeksie postępowania cywilnego. Aktualnie projekt przenosi ten mechanizm do ustawy o PIP.
Projekt przewiduje, że jeżeli decyzja stwierdzająca istnienie stosunku pracy zostanie uchylona przez GIP albo prawomocnie przez sąd, przyjmuje się, że stosunek pracy i tak trwał:
- od dnia doręczenia decyzji OIP,
- do dnia uchylenia decyzji przez GIP, do dnia uprawomocnienia się wyroku albo do dnia wcześniejszego rozwiązania stosunku pracy.
Innymi słowy: nawet jeżeli ostatecznie okaże się, że decyzja PIP była niezgodna z prawem, to w „okresie pomiędzy” strony traktuje się tak, jakby łączył je stosunek pracy.
Projekt wprost wskazuje, że przepis ten nie ogranicza roszczeń przeciwko Skarbowi Państwa o naprawienie szkody wyrządzonej wydaniem niezgodnej z prawem decyzji. To jest istotne z punktu widzenia strategii procesowej pracodawcy: równolegle do sporu o sam stosunek pracy pojawia się potencjalny spór odszkodowawczy.
6. Zakaz niekorzystnego traktowania pracownika za decyzję PIP i wyższe sankcje
Nowością jest wyraźny zakaz niekorzystnego traktowania pracownika w związku z wydaniem decyzji stwierdzającej istnienie stosunku pracy.
Projekt przewiduje, że:
- wydanie decyzji nie może stanowić przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę,
- nie może również uzasadniać rozwiązania stosunku pracy bez wypowiedzenia,
- nie może być podstawą jakiegokolwiek innego niekorzystnego traktowania tej osoby.
Naruszenie tego zakazu stanie się nowym wykroczeniem przeciwko prawom pracownika. Jednocześnie projekt znacząco podnosi dolne i górne granice grzywien za wykroczenia z Kodeksu pracy oraz w postępowaniu mandatowym.
7. Wzmocnienie wymiany danych między PIP, ZUS, KAS
Projekt nie ogranicza się do nadania PIP uprawnień decyzyjnych. Tworzy także spójny system wymiany danych pomiędzy:
- Państwową Inspekcją Pracy,
- Zakładem Ubezpieczeń Społecznych,
- Krajową Administracją Skarbową.
Przewidziano m.in.:
- obowiązek udostępniania przez PIP do ZUS szczegółowych danych o podmiotach kontrolowanych i osobach wykonujących pracę,
- udostępnianie danych podatkowych przez Szefa KAS do ZUS i PIP,
- system teleinformatyczny do wymiany danych na potrzeby analizy ryzyka naruszeń prawa pracy, legalności zatrudnienia, prawa podatkowego i ubezpieczeniowego.
Projekt wprost zakłada także utworzenie międzyinstytucjonalnego zespołu zadaniowego ds. oceny ryzyka oraz obowiązek opracowania strategii budowania zdolności PIP, w tym systemu zarządzania kontrolami, narzędzi informatycznych i szkoleń.
8.Co to wszystko oznacza dla biznesu: rekomendacje
Z punktu widzenia pracodawców, zlecających i podmiotów korzystających z B2B lub umów cywilnoprawnych, aktualna wersja projektu wzmacnia dotychczas wskazywane ryzyka w szczególności ryzyko „przekwalifikowania” B2B / zleceń na umowę o pracę decyzją PIP.
Jeżeli projekt wejdzie w życie w obecnym lub zbliżonym kształcie, warto rozważyć co najmniej:
- audyt form współpracy (umowy cywilnoprawne, B2B),
- przegląd faktycznego sposobu wykonywania pracy,
- uporządkowanie dokumentacji,
- wprowadzenie procedur zawierania umów oraz na wypadek ewentualnej kontroli,
- przeprowadzenie oceny finansowych konsekwencji potencjalnej decyzji PIP,
- objęcie szczególną uwagą obszaru zatrudniania cudzoziemców.
Warto pamiętać, że nadal mówimy o projekcie, który może ulec zmianie w toku prac legislacyjnych. Kierunek jest jednak bardzo wyraźny: zdecydowane wzmocnienie roli Państwowej Inspekcji Pracy.
Agnieszka Fijałkowska-Wocial
Agnieszka jest doradcą podatkowym oraz managerem w Kancelarii LTCA
Ukończyła prawo na Uniwersytecie Warszawskim oraz zdobyła uprawnienia doradcy podatkowego.
Posiada wieloletnie doświadczenie zawodowe, w tym również w organach administracji skarbowej, gdzie zajmowała się prowadzeniem oraz nadzorowaniem postępowań podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych.
W ramach Kancelarii LTCA koncentruje się na doradztwie z zakresu podatków dochodowych. Uczestniczy w projektach obejmujących bieżące doradztwo podatkowe, procesy restrukturyzacyjne, audyty podatkowe.
Reprezentuje klientów w toku postępowań podatkowych oraz postępowań przed sądami administracyjnymi.
