Obiekty gminnej infrastruktury wodno-kanalizacyjnej a podatek od nieruchomości
Czy zakład budżetowy gminy, wykonujący zadania własne gminy o charakterze użyteczności publicznej prowadzi działalność gospodarczą w tym zakresie? Czy zakład budżetowy gminy powinien płacić podatek od nieruchomości w zakresie infrastruktury wodno-kanalizacyjnej?
Takie wątpliwości miał Zakład Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej, który zwrócił się do burmistrza (jako organu właściwego do wydania interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od nieruchomości) z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego.
Ale czym właściwie jest ten Zakład Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej?
Jak wskazano we wniosku Zakład jest jednostką organizacyjną gminy, wykonującą zadania gminy o charakterze użyteczności publicznej, których celem jest bieżące zaspokajanie zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy. Zakład jest administratorem należącej do gminy infrastruktury wodno-kanalizacyjnej, w skład której wchodzą sieci wodociągowe i kanalizacyjne, hydrofornie, oczyszczalnie i przepompownie ścieków.
Przedmiot sporu
W opinii Zakładu, budowle wchodzące w skład infrastruktury będące własnością gminy, administrowane przez Zakład, służące do wykonywania zadań z zakresu zbiorowego dostarczania wody i odprowadzania ścieków nie są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, i tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Jednak jak można się domyślać, burmistrz nie podzielił zdania Zakładu i 11 września 2024 r. wydał interpretację indywidualną nr RF.310.1.2024 uznając przedstawione stanowisko za nieprawidłowe.
Sąd nie poparł stanowiska burmistrza
Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku (wyrażonym 18 grudnia 2024 r. w wyroku o sygn. I SA/Bk 376/24) dla uznania, że dany podmiot prowadzi działalność gospodarczą, koniecznym jest spełnienie wszystkich przesłanek wskazanych w art. 3 Prawo przedsiębiorców. W przedmiotowej sprawie kwestią sporną okazało się spełnienie warunku zarobkowości prowadzonej przez Zakład działalności. Jak wskazał sąd – w doktrynie rozróżnia się pojęcie zysku od zarobku, wskazując, że dochód osiągnięty w przypadku jedynie zarobkowego charakteru działalności w całości jest przeznaczany na pokrycie kosztów oraz/lub realizację celów statutowych podmiotu, który wykonuje tę działalność. W uzasadnieniu przywołano także stanowisko wyrażone przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 7 kwietnia 2021 r. sygn. akt I SA/Po 201/21 wskazując, że „Zarobkowy charakter ma działalność, która jest prowadzona w celu (z subiektywnym zamiarem) osiągania zysków, nawet jeżeli de facto dana działalność nie zawsze będzie obiektywnie dochodowa. Przeciwieństwem działalności zarobkowej w tym rozumieniu jest działalność niezarobkowa, czyli taka, której rzeczywistym przeznaczeniem nie jest generowanie czystych zysków, nawet jeżeli w toku jej wykonywania pewne niezamierzone zyski w pewnym momencie de facto się pojawią”.
Tym samym o zarobkowym charakterze działalności gospodarczej nie decyduje faktyczne osiągnięcie zysku, lecz zamiar jego osiągnięcia (cel). Jeżeli więc dany podmiot zakłada osiągnięcie zysku w związku z działalnością, to znaczy, że został określony cel zarobkowy tej działalności. Samo określenie celu ma natomiast wymiar subiektywny i mieści się w sferze zamiaru danego podmiotu. W związku z tym, sąd uznał, że działalność prowadzona przez Zakład nie stanowi działalności gospodarczej.
