Sądy administracyjne konsekwentnie potwierdzają możliwość leasingu finansowego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części
W ostatnim czasie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej coraz częściej prezentuje negatywne stanowisko, zgodnie z którym rzekomo nie jest możliwe zawarcie umowy leasingu finansowego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.
Tymczasem, zawarcie tego typu umowy może nieść ze sobą istotne korzyści gospodarcze: uprawnia bowiem korzystającego do rozpoznawania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład przedsiębiorstwa (lub jego części), a także dodatniej wartości firmy, bez konieczności jednoczesnego ponoszenia całości wydatków na ich nabycie. Z drugiej strony, zawarcie takiej umowy umożliwia zbywcy przeniesienie ryzyka i kosztów operacyjnych na nabywcę, zapewniając stabilne źródło przychodów z tytułu leasingu.
Wbrew negatywnym interpretacjom Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, zarówno wojewódzkie sądy administracyjne, jak i Naczelny Sąd Administracyjny, konsekwentnie potwierdzają, że leasing finansowy przedsiębiorstwa (lub jego zorganizowanej części) jest dopuszczalny na gruncie ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: ustawa o CIT).
Konsekwentna linia orzecznicza sądów
Sądy administracyjne konsekwentnie wskazują, że choć art. 17a pkt 1 ustawy o CIT nie wymienia wprost przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części jako możliwego przedmiotu leasingu, to szereg innych przepisów ustawy o CIT potwierdza taką możliwość.
W szczególności art. 16b ust. 2 pkt 2 lit. b) ustawy o CIT bezpośrednio potwierdza, że możliwa jest amortyzacja wartości firmy powstałej w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części „w drodze przyjęcia do odpłatnego korzystania” – co bezpośrednio wskazuje, że w przypadku leasingu finansowego przedsiębiorstwa powinna być możliwa amortyzacja dodatkowej wartości firmy.
Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 17 września 2025 r., sygn. akt II FSK 617/25, racjonalny ustawodawca, wskazując na możliwość powstania wartości firmy w wyniku przyjęcia przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania, nie mógł jednocześnie wykluczyć zawarcia umowy leasingu finansowego przedsiębiorstwa (lub jego zorganizowanej części).
Podobne stanowisko zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 28 listopada 2025 r., sygn. akt III SA/Wa 1785/25, który w uzasadnieniu ustnym rozstrzygnięcia potwierdził, że leasing w rozumieniu ustawy o CIT ma szersze znaczenie niż na gruncie cywilnoprawnym i uwzględnia również możliwość leasingu finansowego przedsiębiorstwa – na co wskazują inne przepisy ustawy o CIT, m.in. art. 16b ust. 2 pkt 2 lit. b) ustawy o CIT.
Znaczenie dla praktyki
Sprawa leasingu finansowego przedsiębiorstwa pokazuje, jak zmienne stanowisko Dyrektora KIS może rodzić wątpliwości po stronie podatników. W takich sytuacjach sądy administracyjne pełnią kluczową rolę w utrzymaniu stabilności interpretacji prawa podatkowego. Najnowsze orzeczenia NSA i WSA potwierdzają, że mimo negatywnych interpretacji Dyrektora KIS, leasing finansowy przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części jest dopuszczalny na gruncie ustawy o CIT.
