W jakiej wysokości należą się odsetki od zwrotu podatku pobranego na podstawie przepisu niezgodnego z prawem UE? (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 19 grudnia 2023 r. sygn. II FSK 2108/20)
Sprawa, w której zapadł niedawny wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA) dotyczyła funduszu inwestycyjnego z siedzibą w Luksemburgu, który ubiegał się o zwrot nadpłaconego w Polsce w latach 2012-2016 podatku CIT. Danina pobierana była w związku z wypłacaniem funduszowi dywidend z zysków spółek, których akcje posiadał luksemburski podatnik.
W wyroku z dnia 10 kwietnia 2014 r. (sprawa o sygn. C-190/12) Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej rozstrzygnął jednak, iż Polska uchybiła zasadzie swobody przepływu kapitału nierówno traktując krajowe i zagraniczne fundusze, jeśli chodzi o stosowanie zwolnienia z podatku dochodowego.
W następstwie wyroku TSUE fundusz wystąpił do organu podatkowego o zwrot nadpłaty CIT, którą uzyskał, jednak bez oprocentowania. W ocenie naczelnika urzędu skarbowego, zaaprobowanej przez organ odwoławczy, w okresie, za który podatnik ubiegał się o zwrot, nie obowiązywały przepisy unijne regulujące zasady oprocentowania, co oznacza, że należało zastosować polskie regulacje. Te zaś, zdaniem fiskusa, nie zostały zakwestionowane jako niezgodne z prawem wspólnotowym.
Organ uznał również, że oprocentowanie nie należy się podatnikowi, ponieważ naczelnik US nie uchybił 30-dniowemu terminowi na dokonanie zwrotu (nadpłatę stwierdził we wrześniu 2018 r., a przelewu na rachunek funduszu dokonał w październiku tego samego roku). Zdaniem fiskusa należało wziąć także pod uwagę, że wydłużony czas rozpoznania sprawy spowodowany został działaniem samego podatnika, do którego US zwracał się o przekazanie dodatkowej i niezbędnej dla wydania decyzji dokumentacji.
Nie zgadzając się z takim podejściem Spółka zaskarżyła rozstrzygnięcie do wojewódzkiego sądu administracyjnego, który w dużej mierze przychylił się do jej stanowiska. Sąd stwierdził, że naczelnik US, wydając decyzję o nadpłacie, był świadomy, iż pobór podatku nastąpił niezgodnie z regulacjami unijnymi, a sprzeczność polskich przepisów z prawem UE została stwierdzona w wyroku TSUE z 2014 r.
W ocenie WSA oprocentowanie zwrotu nadpłaty należy się podatnikowi od dnia poboru daniny, gdyż została ona pobrana wbrew przepisom wspólnotowym. Zdaniem Sądu, z uwagi na lukę w przepisach, należy w tym przypadku stosować per analogiam regulacje określające zasady obliczania odsetek w przypadku, gdy nadpłata stwierdzona została w następstwie rozstrzygnięcia Trybunału (art. 78 ust. 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej). Sąd nie zgodził się jednak z funduszem, iż odsetki należą mu się do dnia rzeczywistego zwrotu nadpłaty. Zdaniem WSA, z przepisów UE nie wynika, w jaki sposób należy ustalić dzień zamykający kalkulację oprocentowania.
Biorąc pod uwagę, że wyrok WSA był dla funduszu jedynie częściowo korzystny, zdecydował się on wnieść skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Została ona jednak oddalona, a w uzasadnieniu wyroku z 19 grudnia 2023 r. sygn. II FSK 2108/20, skład orzekający NSA w całości podzielił argumentację Sądu I instancji.
#cit #nadpłata #odsetki #tsue #fundusz
