Weryfikacja Środka Trwałego jako „robota przemysłowego” – na co zwracają uwagę organy podatkowe (cz. II)
Ulga na robotyzację to całkiem ciekawe rozwiązanie dla firm, które zainwestowały lub planują zainwestować w park technologiczny i fabrycznie nowe maszyny i urządzenia zrobotyzowane. Ostatnio, w I części pisałem o klasyfikacji oraz dokumentach nabycia. Teraz chciałbym z Wami omówić samą definicję robota przemysłowego. W III części natomiast omówimy okoliczności jakie musimy wziąć pod uwagę przy źródle finansowania robota.
Spis treści:
Przepisy ustawy o CIT/PIT pozwalają na zastosowanie ulgi względem ściśle sprecyzowanego urządzenia i warto do tej definicji sięgnąć. Nie cytując jednak ustawy chciałbym zwrócić uwagę, iż definicja robota przemysłowego obejmuje kilka kluczowych w mojej ocenie przesłanek.
Po pierwsze, czy robot ten wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania.
Powyższe może dotyczyć m.in. odczytu i zapisów błędów, sterowania procesami ruchów robota, czy jego programowania, np. na potrzeby obórki detalu, czy naniesienia określonego nadruku lub oznakowania.
Po drugie, czy robot jest połączony z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi Państwa procesy produkcyjne, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów. ?
W tym wypadku szczególne znaczenie ma, czy urządzenie jest podłączone do sieci i czy wymaga dodatkowego wyposażenia, np. oprogramowania do utworzenia i sparametryzowania poszczególnych zadań robota, czy też innych dedykowanych aplikacji np. na bieżąco weryfikujących ilość wyprodukowanych części, czy czas pracy.
Po trzecie, czy robot jest zintegrowany z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym i jakie to maszyny.
Przesłana ta często budzi wątpliwości, w szczególności gdy robot nie jest podłączony bezpośrednio z innymi maszynami w taki sposób, że po ukończeniu określonej czynności przez daną maszynę następuje automatyczne podjęcie kolejnej, przewidzianej w danym cyklu produkcyjnym czynności przez następną maszynę. Jeśli takie bezpośrednie zintegrowanie występuje to nie powinniśmy mieć obaw co do zastosowania ulgi (np. gdy robot jest częścią całej, taśmowej linii technologicznej).
Jeśli jednak takiego bezpośredniego podłączenia brakuje, konieczne wydaje się opisanie, czy robot ten może być uznany za zintegrowany dzięki praczy człowieka, który po zakończeniu jednej czynności na maszynie x , przenosi pracę na maszynę y i w ten sposób zapewnia ciąg technologiczny produkcji. Sytuacje takie budzą jednak spory zarówno wśród interpretacji jak i sądów.
Dla pełnej oceny przesłanek warunkujących istnienie robota warto także odpowiedzieć sobie na dodatkowe pytania o jego funkcjonalności i użyteczność dla przedsiębiorstwa.
Jeśli chodzi o funkcjonalności, to najczęstsze pytania organów podatkowych dotyczą możliwego zespolenia z innymi dedykowanymi urządzeniami, czy urządzeniami peryferyjnymi (np. pozycjonery, obrotniki, suwnice, złącza kolizyjne, czy efektory końcowe np. do malowania, frezowania lub spawania).
Jeśli natomiast chodzi o użyteczność, warto przygotować się na odpowiedź na pytanie: w jaki sposób, robot ten przyczyni się do zwiększenia produktywności i konkurencyjności na rynku, zabezpieczenia przed ewentualnymi brakami kadrowymi, a tym samym do zagwarantowania płynności procesu produkcyjnego? Zaznaczenia wymaga bowiem, że uldze podlegają wyłącznie roboty przemysłowe, tj. wykorzystywane w procesie produkcji. Warto więc dla celów wewnętrznych dokumentacyjnych opisać związek robota z tą produkcją i jego pozytywny wpływ na funkcjonowanie przedsiębiorstwa.
