WHT: Jeśli urządzenie nie jest przemysłowe, to na pewno jest handlowe (nowy wyrok NSA)

Od pewnego czasu jest głośno o urządzeniach przemysłowych na gruncie podatku u źródła – problemem jest niejednolite orzecznictwo sądów administracyjnych – głównie w zakresie serwerów komputerowych / przestrzeni chmurowej. Dziś jednak nie o serwerach i nie o kwalifikacji urządzeń jako przemysłowych, aczkolwiek jeszcze bardziej niepokojąco… 

Właśnie pojawiło się uzasadnienie wyroku NSA z 7 maja 2025 r. (oczekiwanie na uzasadnienie przez ponad 5 miesięcy chyba nie wymaga komentarza…), które dotyczyło kwalifikacji włókien światłowodowych na gruncie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT wykorzystywanych w branży telekomunikacyjnej.  

Organ podatkowy stwierdził, że włókna są urządzeniem przemysłowym, wobec czego należy od należności wypłacanych na rzecz zagranicznego kontrahenta za ich dzierżawę uiszczać WHT jak od należności licencyjnych. Stanowisko Dyrektora KIS poparł w pełni WSA w Warszawie. 

Natomiast Naczelny Sąd Administracyjny nas zaskoczył. Wprawdzie przyznał rację skarżącej spółce, że włókno światłowodowe – jako że nie jest wykorzystywane w przemyśle – urządzeniem przemysłowym nie jest, aczkolwiek stanowi urządzenie handlowe, wobec czego i tak płatności generują obowiązek potrącenia podatku u źródła po stronie polskiej spółki. 

NSA w uzasadnieniu wskazał, że ustawodawca nie zdefiniował pojęcia urządzenia handlowego. Sąd powołał się jednak na definicję słownikową, zgodnie z którą handlowy oznacza „komercyjny, przynoszący korzyść, zysk, zarobkowy” Natomiast pod pojęciem urządzenia – według NSA - może kryć się również instalacja, oprzyrządowanie. W konsekwencji, zdaniem NSA, przy ocenie, czy dana instalacja, oprzyrządowanie jest urządzeniem handlowym w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, należy ustalić sposób wykorzystania tego przedmiotu i cel, któremu ma służyć (czy dane urządzenie jest wykorzystywane w celach komercyjnych). 

W konsekwencji powyższego NSA uznał, że: „(..) bez użytkowania światłowodów skarżąca nie mogłaby prowadzić swojej działalności, światłowody służą jej bowiem do przesyłania danych, a to stanowi jej podstawową działalność (…) Można także stwierdzić, że tego rodzaju urządzenia są potencjalnie wykorzystywane do prowadzenia działalności zarobkowej.” 

W efekcie NSA uznał, że zarówno organ jak i WSA prawidłowo uznali kwalifikację przedstawionej przez skarżącą transakcji jako podlegającą WHT na gruncie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, z tą różnicą, że mamy tutaj do czynienia z należnościami z tytułu korzystania z urządzenia handlowego, a nie przemysłowego. 

Idąc zaprezentowanym powyżej tokiem myślenia, należy uznać, że nie jest istotne, w jakiej branży i do jakich konkretnie celów wykorzystujemy dane urządzenie / przyrząd. Kluczowe jest czerpanie z tego zysków (nawet w sposób pośredni). Przy prowadzeniu działalności gospodarczej cel zarobkowy jest zawsze głównym celem podejmowania jakichkolwiek aktywności, wobec czego dochodzimy do kuriozalnych wniosków, że właściwie od wszystkich należności wypłacanych na rzecz zagranicznego kontrahenta z tytułu wykorzystywania w naszym biznesie jakiegokolwiek przedmiotu na podstawie umowy najmu / dzierżawy, powinniśmy potrącać WHT.  

Źródło: wyrok NSA z dnia 7 maja 2025 r., sygn. II FSK 67/25