Wydatki poniesione za inny podmiot mogą być kosztem podatkowym

W interpretacji indywidualnej z dnia 23 kwietnia 2024 r., nr 0113-KDIPT2-1.4011.82.2024.2.MAP, Dyrektor KIS, racjonalnie i raczej bez zaskoczenia potwierdził, że jeśli z umowy łączącej przedsiębiorcę z jego kontrahentem wynika, że to zleceniodawca prac pokrywa część kosztów za zleceniobiorcę, mogą one stanowić koszt podatkowy.

W tym przypadku mowa była o kosztach zakwaterowania, który polski przedsiębiorca budowlany pokrywał kontrahentom (co wynikało z umowy) w celu efektywnej realizacji prac budowlanych na danym terytorium za granicą.

Jak twierdził przedsiębiorca, poniesienie tych kosztów nie tylko umożliwia realizację danego zlecenia i powstanie przychodu, z którym związane są ponoszone koszty, ale czyni realizowaną inwestycję bardziej efektywną.

Rozstrzygnięcia fiskusa nie zawsze były tak przewidywalne.

Do sądu administracyjnego musiała trafić sprawa spółki, która z uwagi na problemy finansowe swojego istotnego klienta zgodziła się zapłacić wynagrodzenia pracowników i zleceniobiorców tego klienta.

Spółka motywowała to tym, że osiągała przychody ze współpracy z tym kontrahentem, więc gdyby pracownicy i współpracownicy tego kontrahenta rozwiązali swoje umowy z tym kontrahentem, to spółka nie mogłaby osiągnąć przychodu, ponieważ kontrahent nie mógłby świadczyć usług na rzecz tej spółki.

Dodatkowo wskazano, że wnioskodawca niedługo po uregulowaniu rzeczonych wynagrodzeń zawarł z kontrahentem umowę dzierżawy zorganizowanej części przedsiębiorstwa, której skutkiem było m.in. to, że pracownicy kontrahenta zostali pracownikami wnioskodawcy. Wnioskodawca był zdania, że dodatkowo uzasadnia to fakt, iż regulując wynagrodzenia pracowników kontrahenta, którzy następnie stali się pracownikami wnioskodawcy, działał realizując przesłanki zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów.

Takie argumenty nie przekonały Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Na szczęście przekonały one Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, który wyrokiem z dnia 13 kwietnia 2023 r., sygn. I SA/Po 46/23 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Sąd wskazał na racjonalność spółki, która regulując zobowiązania swojego kontrahenta doprowadziła do tego, że ostatecznie ci pracownicy stali się jej pracownikami. Dodatkową okolicznością było to, że brak zapłaty wynagrodzeń mógłby wpłynąć negatywnie na zaufanie pracowników, współpracowników i zleceniobiorców kontrahenta wobec skarżącej, jako podmiotu należącego do tej samej grupy kapitałowej.

Link do omawianego rozstrzygnięcia: https://eureka.mf.gov.pl/informacje/podglad/584493

#cit #pit #kosztuzyskaniaprzychodu