Zmiany w amortyzacji środków trwałych zakupionych m.in. z dotacji, subwencji i dopłat
Od 1 stycznia 2024 roku ustawą z dnia 13 lipca 2023 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z zapewnieniem rozwoju rynku finansowego oraz ochrony inwestorów na tym rynku (Dz.U. z 2023 r. poz. 1723) do ustawy o PIT zostanie dodany art. 21 ust. 42a, natomiast do ustawy o CIT dodany zostanie art. 17 ust. 1g.
Te nowe przepisy pozwolą na amortyzowanie środków trwałych zakupionych m.in. z dotacji, subwencji i dopłat – pod warunkiem niezastosowania zwolnienia z podatku w stosunku do nieodpłatnych świadczeń, z których sfinansowany był zakup tych środków trwałych.
Podatnicy będą mogli nie stosować zwolnień o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 21, 47 i 48 ustawy o CIT oraz w art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o PIT jeśli w terminie do złożenia rocznej deklaracji podatkowej złożą oświadczenie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego o rezygnacji ze stosowania tych zwolnień.
W związku z rezygnacją ze zwolnienia ci podatnicy nie będą stosować wyłączenia z kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 48 i 58 ustawy o CIT i art. art. 23 ust. 1 pkt 45 i 56 ustawy o PIT – będą mogli oni dokonywać odpisów amortyzacyjnych środków trwałych sfinansowanych z wcześniej wspomnianych świadczeń.
Finalnie efekt w przypadku rezygnacji ze zwolnienia przychodu z podatku i zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych będzie taki sam jak w przypadku zastosowania zwolnienia przychodu z podatku i niezaliczenia do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych. Jednak początkowo rezygnacja ze zwolnienia z podatku będzie oznaczała konieczność rozpoznania przychodu podatkowego, który będzie mógł być „zniwelowany” przez odpisy amortyzacyjne dopiero w czasie.
Zastosowanie nowego uprawnienia może być przykładowo korzystne w przypadku gdy podatnikowi w danym roku upływa termin odliczenia strat z lat ubiegłych oraz jeśli nie ma on wystarczająco wysokiego dochodu pozwalającego na odliczenie tych strat.
