A numer jego 96.09.Z…
- Wysłane przez Wojciech Nasiłowski
- Kategorie CIT
- Data 31 październik 2024
Czasami prowadząc biznes stajemy w miejscu, z którego trudno jest nam ruszyć dalej. Możemy wtedy potrzebować kogoś, kto usiądzie z nami przy stole i spojrzy na to wszystko z innej perspektywy. Kogoś kto odpowie na nasze pytania i powie… właśnie w zależności od tego co powie i jakie będzie źródło jego wniosków będziemy mogli lub też nie, uznać jego porady za wartościowe dla nas nie tylko z punktu widzenia biznesowego, ale i podatkowego.
Spis treści:
- Koszt uzyskania przychodu – zasady ogólne
- Wróżka – profesjonalistka w obrocie
- Stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
- Podsumowanie
Koszt uzyskania przychodu – zasady ogólne
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są te koszty, które zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Natomiast w art. 16 ust.1 tej ustawy znajdziemy katalog wydatków, które nie są za takie koszty uznawane.
Podatnik ma zatem możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT o ile wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek
z prowadzoną działalnością oraz jest w stanie wykazać ich bezpośredni lub pośredni związek
z prowadzoną działalnością gospodarczą. Dodatkowo ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.
Zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:
- musi zostać poniesiony przez podatnika,
- musi być definitywny (rzeczywisty),
- musi pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- musi zostać poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
- musi zostać właściwie udokumentowany,
- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Powyższe wskazuje nam, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.
Co jednak kiedy w celu zaplanowania swojej strategii biznesowej zdecydujemy się na skorzystanie
z wiedzy, którą posiada jedynie wąska grupa specjalistów? Czy taka usługa może stanowić dla nas koszt uzyskania przychodów?
Wróżka - profesjonalistka w obrocie
Zgodnie z definicją zawartą w ustawie prawo przedsiębiorców - przedsiębiorcą jest m.in. osoba fizyczna wykonująca działalność gospodarczą, która jest zorganizowaną działalnością zarobkową, wykonywaną we własnym imieniu i w sposób ciągły. Żeby rozpocząć prowadzenie własnego biznesu konieczne jest przy rejestracji podanie właściwego kodu PKD (Polskiej Klasyfikacji Działalności), który będzie określał charakter prowadzonej działalności, np. kod 96.09.Z – działalność astrologiczna i spirytystyczna.
Często w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą potrzebujemy usługi – porady innego profesjonalisty w obrocie, który wesprze nas swoją fachową wiedzą i pomoże postawić kolejny krok na drodze do naszego biznesowego sukcesu.
Doradztwo to zgodnie z definicją zawartą w słowniku PWN – udzielanie fachowych porad. Natomiast doradztwo biznesowe możemy określić jako usługi, które mają na celu doprowadzenie do znalezienia, wypracowania i umożliwienia wdrożenia pewnych zmian w prowadzonej działalności i mogą, ale nie muszą, doprowadzić do poprawy sytuacji gospodarczej przedsiębiorstwa.
Polska Klasyfikacja Działalności przewidziała dla tej grupy usług określony np. kod – 70.2 doradztwo związane z zarządzaniem, czy kod – 70.22.Z – pozostałe doradztwo w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej i zarządzania.
Czy zatem powyższe można odnieść do stawianych wróżb i horoskopów?
W interpretacji z dnia 10 października 2024 r. sygn. 0111-KDIB2-1.4010.441.2024.1.AJ Wnioskodawca w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą postanowił skorzystać z usług profesjonalnej wróżki, ponieważ nie wierzy w skuteczność klasycznego doradztwa biznesowego.
Wróżka będzie świadczyła usługi ezoteryczne, w tym przepowie przyszłość z wykorzystaniem tarota,
a Wnioskodawca będzie zadawał jej pytania dotyczące jego działalności gospodarczej, kierunku rozwoju firmy, zasadności i konsekwencji podejmowania określonych decyzji biznesowych. Za przedmiotową usługę wróżka wystawi fakturę.
Jak czytamy w dalszej części interpretacji usługi wróżki, w ocenie Wnioskodawcy prawie niczym nie różnią się od usług doradztwa strategicznego, ponieważ „Usługi te (usługi profesjonalnej wróżki – red.) są bowiem nabywane w celu stworzenia i aktualizowania strategii rozwoju spółki, analizy rynku, na którym spółka działa, czy też identyfikacji, oceny i wyboru dostępnych dla Wnioskodawcy opcji rozwoju.
Co prawda Wnioskodawca ma świadomość, że usługi tego typu mogą budzić kontrowersje, jednak
w jego ocenie nie ma to znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy.
Jak widział te kwestie Dyrektor KIS?
Stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
W ocenie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej usługi wróżbiarskie nie są podobne do profesjonalnego doradztwa, ponieważ nie są oparte na nauce i wiedzy zdobytej przez profesjonalnych doradców, którzy posiadają określone wykształcenie i doświadczenie potwierdzone stosownymi tytułami.
O ile z pierwszą częścią wypowiedzi Dyrektora KIS nie sposób się nie zgodzić to co drugiej należy wskazać, że jest szereg studiów oraz szkoleń w ramach, których kandydat może uzyskać stosowny tytuł czy certyfikat, który potwierdzi wykształcenie oraz tytuł z zakresu wróżbiarstwa, stawiania tarota czy astrologii.
W dalszej części interpretacji organ podniósł, że usługi doradcze są usługami sformalizowanymi, dla których zostały określone normy prawne takiej działalności.
Z powyższym nie sposób się zgodzić ponieważ o ile usługi wróżbiarstwa nie stanowią usług doradztwa to są działalnością określoną przez normy przez normy prawne – posiadają swój kod PKD 96.09.Z.
Finalnie Dyrektor wskazał, że nie sposób potwierdzić, aby usługi wróżbiarstwa mogły mieć wpływ na uzyskanie przychodów lub też na zachowanie albo zabezpieczenie źródła dochodów i tym samym nie sposób uznać ich za koszt uzyskania przychodów.
Jak wskazuje powyższy przykład można być profesjonalistą w obrocie gospodarczym, którego usługi ze względu na ich charakter nie w każdym przypadku będą mogły stanowić koszt uzyskania przychodów.
Co ciekawe osoby z tamtej strony kuli nie ryzykując powierzania swojej przyszłości kartom same spytały Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej czym jest ich zawód i otrzymały od niego odpowiedź, którą znajdziemy w interpretacji z dnia 6 grudnia 2018 r. sygn. 0114-KDIP1-3.4012.607.2018.1.JF. Jak wiadomo nikt nie przepowie przyszłości podatnika równie skutecznie jak ten organ. Chociaż można dostrzec również podobieństwa do wróżek – stanowisko w niektórych interpretacjach indywidualnych jest tak samo przewidywalne jak wróżenie z kart.
Wojciech Nasiłowski