Incoterms 2020 – wprowadzenie (cz. 1)

W międzynarodowej wymianie towarowej precyzyjne określenie obowiązków stron jest niezbędne, aby transakcje przebiegały sprawnie, zgodnie z intencją stron i bez ryzyka sporu. W tym celu warto sięgnąć po sprawdzone i powszechnie uznawane reguły Incoterms 2020. Opracowane przez Międzynarodową Izbę Handlową (ICC), pozwalają one jasno określić, kto – kupujący czy sprzedający – odpowiada za transport, odprawę celną, ubezpieczenie oraz moment przejścia ryzyka.

Poniżej krótkie omówienie każdej z 11 reguł Incoterms 2020.

Reguły stosowane niezależnie od rodzaju transportu:

EXW – Ex Works (z zakładu)

Kupujący organizuje i pokrywa wszystkie koszty transportu, opłaty celne oraz ubezpieczenie w miejscu wysyłki i przeznaczenia. Odpowiedzialność sprzedającego kończy się w momencie udostępnienia kupującemu towaru w wyznaczonym miejscu.

FCA – Free Carrier (dostarczone do przewoźnika)

Sprzedający dostarcza towary przewoźnikowi lub innej osobie wyznaczonej przez kupującego w siedzibie sprzedającego lub w innym wskazanym miejscu w miejscu pochodzenia. Ryzyko przechodzi na kupującego z chwilą przekazania towaru przewoźnikowi.

CPT – Carriage Paid To (przewóz opłacony do)

Sprzedający wybiera przewoźnika i pokrywa koszty transportu do uzgodnionego miejsca przeznaczenia w miejscu nadania. Ryzyko przechodzi na kupującego z chwilą przekazania towaru pierwszemu przewoźnikowi.

CIP – Carriage and Insurance Paid To (przewóz i ubezpieczenie opłacone do)

Podobnie jak w CPT, ale sprzedający dodatkowo zobowiązany jest do wykupienia ubezpieczenia na rzecz kupującego do wskazanego miejsca przeznaczenia.

DAP – Delivered at Place (dostarczone do miejsca)

Sprzedający dostarcza towar gotowy do wyładunku w miejscu przeznaczenia. To on ponosi wszelkie ryzyko i koszty transportu, aż do momentu przybycia towaru.

DPU – Delivered at Place Unloaded (dostarczone i rozładowane)

Jedyna reguła, która zobowiązuje sprzedającego do wyładunku towaru. Ryzyko przechodzi na kupującego po zakończeniu rozładunku w uzgodnionym miejscu.

DDP – Delivered Duty Paid (dostarczone, cło opłacone)

Sprzedający odpowiada za dostarczenie towaru do miejsca przeznaczenia, z załatwieniem wszelkich formalności celnych i opłat. Kupujący odbiera towar gotowy do użytku – bez żadnych dodatkowych zobowiązań.

Reguły stosowane wyłącznie w transporcie morskim i śródlądowym:

FAS – Free Alongside Ship (dostarczone wzdłuż burty statku)

Sprzedający dostarcza towar obok statku w porcie załadunku (np. na nabrzeże). Od tego momentu kupujący przejmuje odpowiedzialność i organizuje dalszy transport.

FOB – Free On Board (dostarczone na statek)

Sprzedający umieszcza towar na pokładzie statku wskazanego przez kupującego. Ryzyko przechodzi na kupującego w momencie załadunku.

CFR – Cost and Freight (koszt i fracht)

Sprzedający pokrywa koszt transportu do portu przeznaczenia, ale ryzyko przechodzi na kupującego już po załadunku towaru na statek.

CIF – Cost, Insurance and Freight (koszt, ubezpieczenie i fracht)

Jak CFR, ale sprzedający dodatkowo zapewnia ubezpieczenie towaru na korzyść kupującego do miejsca przeznaczenia.

Podsumowanie

Reguły Incoterms 2020 stanowią skuteczne narzędzie porządkujące relacje między stronami transakcji handlowych. Ich właściwe zastosowanie pozwala nie tylko uniknąć wielu ryzyk i nieporozumień, ale również zapewnia przejrzystość obowiązków na każdym etapie dostawy.