Licencje typu „end user” a WHT

O licencjach użytkownika końcowego („end user”) zrobiło się głośno kilka miesięcy temu (artykuł w tym zakresie znajdziesz tutaj), kiedy to organy podatkowe zaczęły doszukiwać się „celów komercyjnych / zarobkowych” przy zakupie licencji na oprogramowania wykorzystywane w działalności, przesądzając tym samym o utracie przez nich charakteru end user i konieczności opodatkowania WHT. Czy linia orzecznicza rzeczywiście na dobre zmieniła się na negatywną? Niezupełnie. W dalszym ciągu pojawiają się również pozytywne interpretacje indywidualne.

W jednej z nich (nr 0114-KDIP2-1.4010.413.2025.2.PP) wnioskodawca wskazał, że nabywa oprogramowanie na następujących zasadach:

• nie nabywa praw do modyfikowania, dokonywania w programie istotnych zmian czy rozpowszechniania w jakikolwiek sposób,
• licencja uniemożliwia zmianę kodu źródłowego i algorytmów programu,
• nabycie sprowadza się do użytkowania nabytego egzemplarza oprogramowania (pojedynczej licencji) zgodnie z jego przeznaczeniem tj. wewnętrzny własny użytek, do prowadzenia działalności gospodarczej;
• płatność ma charakter subskrypcji rocznej,
• umowa nie przewiduje prawa do udzielania sublicencji na dalsze podmioty.

Co istotne, zakup licencji ma umożliwiać wnioskodawcy wykonanie szybkich obliczeń, których wyniki będą wykorzystywane w projektach budowlanych wytwarzanych w ramach wykonywanej działalności gospodarczej.

Na gruncie tak przedstawionego stanu faktycznego organ podatkowy wskazał, że art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT oraz przepisy prawa autorskiego nie pozostawiają wątpliwości, że opłaty z tytułu licencji na oprogramowanie komputerowe co do zasady podlegają w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym u źródła. Jednocześnie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zwrócił uwagę, że intencją państw-stron umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (UPO) było objęcie zakresem dyspozycji artykułów odnoszących się do pojęcia „należności licencyjnych”, wszelkich dochodów uzyskiwanych w związku z korzystaniem z jakiegokolwiek dzieła czy utworu chronionego prawem autorskim na gruncie prawa krajowego. W konsekwencji, organ przyznał, że zasadniczo dochód z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania programów komputerowych należy traktować jako należności licencyjne.

Niemniej, Dyrektor KIS podkreślił, że - interpretując postanowienia UPO - należy zwrócić uwagę na tekst Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku, stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienia Komentarza do niej, zaś w myśl 14.2 Komentarza:

„(…) wykorzystywanie programów komputerowych wyłącznie dla własnych potrzeb, w tym powielanie w celu zapewnienia możliwości korzystania z programu, nie stanowi należności licencyjnej”.

Tym samym organ podatkowy uznał, że płatności dokonywane z tytułu nabycia oprogramowania od zagranicznego kontrahenta nie będą stanowić należności licencyjnych, wobec czego wnioskodawca - dokonując wypłaty takich należności - nie będzie zobowiązany do potrącania od nich podatku u źródła.

Analogiczne stanowisko potwierdził Dyrektor KIS w interpretacji nr 0111-KDIB1-2.4010.362.2025.1.ANK, w której również chodziło o nabycie licencji na oprogramowanie, niemniej za pośrednictwem zagranicznego podmiotu powiązanego, który był uprawniony do udzielania sublicencji spółkom z grupy.

Powyższe rozstrzygnięcia należy ocenić bez wątpienia jako pozytywne, natomiast zdecydowanie dostrzegalny jest brak konsekwencji organu podatkowego – zastanawiające jest dlaczego w jednej z interpretacji (nr 0111-KDIB1-2.4010.606.2023.2.END) program księgowy (wykorzystywany w celach świadczenia usług księgowych) został uznany za licencję podlegającą opodatkowaniu u źródła, podczas gdy program do wykonywania obliczeń na potrzeby realizacji projektów budowlanych pozostaje licencją typu end user. Najwyraźniej, te poprzednie negatywne interpretacje były „wypadkiem przy pracy” – wypadkiem, który płatników może kosztować niemałe pieniądze i który nigdy nie powinien był się wydarzyć.

Podsumowując, w mojej ocenie, w dalszym ciągu należy stać na stanowisku, że dopóki nabywana licencja / sublicencja:

• nie daje możliwości dokonywania zmian ani modyfikacji oprogramowania,
• nie przewiduje prawa do dalszego sublicencjonowania ani odsprzedaży licencji innym podmiotom,
• uprawnia jedynie do instalacji i kopiowania wyłącznie w zakresie niezbędnym do korzystania z oprogramowania wewnętrznie,
• zostaje nabyta wyłącznie na potrzeby własne, nawet gdy jest wykorzystywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej

- stanowi licencję typu end user, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła.

Źródła:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 sierpnia 2025 r., nr 0114-KDIP2-1.4010.413.2025.2.PP
• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 sierpnia 2025 r., nr 0111-KDIB1-2.4010.362.2025.1.ANK