Nowe przepisy o pracy zdalnej, a podwyższone koszty uzyskania przychodu
Zgodnie z art. 22 ust. 2 pkt 3 i 4 ustawy o PIT osobom, których miejsce stałego lub czasowego zamieszkania jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i które nie uzyskują dodatku za rozłąkę przysługują podwyższone koszty uzyskania przychodu.
Czy podwyższone koszty uzyskania przychodu przysługują jednak także, jeśli powyższe warunki są spełnione, ale pracownik pracuje zdalnie na podstawie nowych przepisów kodeksu pracy?
Z literalnego brzmienia powyższego przepisu nie wynika, aby skorzystanie z podwyższonych kosztów uzyskania przychodu uzależnione było od dojeżdżania do zakładu pracy. Zatem wydaje się, że możliwe jest zastosowanie podwyższonych kosztów uzyskania przychodu także w przypadku osoby wykonującej pracę w sposób zdalny, jeśli jej miejsce zamieszkania położone jest w innej miejscowości niż zakład pracy i jeśli ta osoba nie otrzymuje dodatku za rozłąkę.
Do innych wniosków można jednak dojść analizując cel wprowadzenia podwyższonych kosztów uzyskania przychodu. Jak wynika z uzasadnienia do ustawy nowelizującej przenoszącej do art. 22 ust. 2 ustawy o PIT podwyższone koszty uzyskania przychodu (wcześniej zapis dotyczący podwyższonych KUP znajdował się w art. 22 ust. 2a ustawy o PIT), podwyższone koszty uzyskania przychodu miały przysługiwać osobom dojeżdżającym do pracy.
Jednakże stanowisko Ministerstwa Finansów jest w tym zakresie pozytywne dla podatników pracujących zdalnie. Ministerstwo Finansów w informacji z dnia 17 marca 2023 r. nr 535388, wydanej w odpowiedzi na pytanie dziennikarzy DGP wskazało, że podwyższone koszty uzyskania przychodu będą przysługiwać również pracownikom wykonującym pracę zdalnie na podstawie znowelizowanych przepisów kodeksu pracy.
