Nowy podatek od nieruchomości a stare orzecznictwo
Jednym z pytań, które pojawiają się po zaznajomieniu się z projektem zmian do podatku od nieruchomości, które mają wejść w życie z dniem 1 stycznia 2025 r., jest: czy podatnicy będą mogli korzystać z pokaźnego dorobku orzecznictwa sądów administracyjnych? Ministerstwo Finansów odniosło się do tej kwestii w uzasadnieniu do projektu, o czym m.in. mowa poniżej (o zmianach przeczytasz w artykule ,,Nowy podatek od nieruchomości odpowiedzią na trendy...profiskalne”).
Spis treści:
1. Korzystanie ze ,,starego” orzecznictwa
2. Orzecznictwo w zakresie całości techniczno-użytkowe
Korzystanie ze ,,starego’’ orzecznictwa
Zarówno proponowana definicja budowli, jak i treść załącznika, który wymienia poszczególne obiekty mające podlegać opodatkowaniu od wartości, zostały zainspirowane dotychczasowymi regulacjami. Część pozycji w załączniku została nawet bezpośrednio przeniesiona z art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego, który dotychczas stanowił punkt wyjścia w procesie identyfikacji tego przedmiotu opodatkowania. To powoduje, że podatnicy powinni mieć możliwość pomocniczego czerpania z dorobku orzeczniczego (a jest z czego korzystać).
Oczywiście korzystanie ze ,,starego” orzecznictwa nie będzie mogło odbywać się w formule 1:1, bo nowa definicja nie będzie odwoływać się do przepisów prawa budowlanego. Zmiana jej konstrukcji nie pozwoli na budowanie argumentacji w oparciu o definicję ,,obiektu budowlanego”, w tym wątku ,,wzniesienia go z użyciem wyrobów budowlanych” (jako że w tej części podatników także czekają zmiany – budowlą będzie to, co zostało ,,wykonane z użyciem wyrobów budowlanych”). Jednak próbując nazwać obiekt, tj. czy X jest siecią techniczną czy obiektem liniowym, czy Y jest obiektem sportowym – sięganie do dorobku orzeczniczego powinno być możliwe.
Na to też powinna pozwalać wykładnia systemowa, na co również zwrócono uwagę w uzasadnieniu.
Orzecznictwo w zakresie całości techniczno-użytkowej
Jak wskazywaliśmy we wspomnianym powyżej wpisie, który został opublikowany na blogu Akademii LTCA, najistotniejszą (proponowaną) zmianą jest ta, że podatek od nieruchomości wraca do przeszłości. Budowlą ma być bowiem obiekt wymieniony w załączniku, a także instalacje i urządzenia, jeżeli stanowią wraz z tym obiektem całość techniczno-użytkową.
Koncepcja całości techniczno-użytkowej funkcjonowała w podatku od nieruchomości do połowy 2015 r., choć z tą różnicą, że nie była wówczas zdefiniowana. Aktualnie MF proponuje, aby rozumieć przez nią: zespół elementów, które są niezbędne do realizacji określonego celu gospodarczego, powiązanych ze sobą w taki sposób, że żaden z nich nie może zrealizować tego celu samodzielnie, a brak któregokolwiek z tych elementów uniemożliwia jego realizację.
Czyli budowla ma działać.
Z tego względu, że ,,całość techniczo-użytkowa” to coś, co już było, podatnicy powinni móc i w tym zakresie powoływać się na ,,stare” wyroki. I uchwały, np. na uchwałę NSA z dnia 10 października 2022 r., sygn. III FPS 2/22 (choć to może nie zawsze korzystne).
Co istotne, w puli ,,starych” orzeczeń można odszukać takie, które są korzystne dla paneli fotowoltaicznych. Aktualnie pojawiają się też inne orzeczenia, które mogą wesprzeć podatników w budowaniu korzystnej dla siebie argumentacji, tak np. wyrok NSA z dnia 13 marca 2024 r., sygn. III FSK 3953/21.
