Okres korekty VAT w przypadku inwestycji w obcym środku trwałym
Jak wynika z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
Omawiane przepisy stanowią implementację art. 187 dyrektywy 2006/112/WE, który stanowi, że w przypadku dóbr inwestycyjnych korekta obejmuje okres pięciu lat, włącznie z rokiem, w którym towary zostały nabyte lub wytworzone. Państwa członkowskie mogą jednakże uwzględniać przy korekcie okres pięciu pełnych lat, licząc od dnia, w którym dobra te zostały użyte po raz pierwszy. W odniesieniu do nieruchomości nabytych jako dobra inwestycyjne okres stanowiący podstawę obliczania korekty może zostać przedłużony do 20 lat.
Ustawa o VAT ani ustawy o podatku dochodowym nie definiują pojęcia inwestycji w obcym środku trwałym. Posiłkując się przepisami ustawy o podatku dochodowym, określających pojęcie ceny nabycia i kosztu wytworzenia dla potrzeb ustalenia wartości początkowej środków trwałych, przy uwzględnieniu, że inwestycją w obcym środku trwałym nie są budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie, stanowiące odrębną grupę środków trwałych, należy uznać, że inwestycją w obcym środku trwałym są działania podatnika odnoszące się do niestanowiącego jego własności środka trwałego, które zmierzają do jego ulepszenia, tzn. polegające na jego przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji.
Na taką interpretację wskazywał również m.in. NSA w wyroku z dnia 13 grudnia 2016 r., sygn. I FSK 255/15, w którym wprost wskazano:
,,Zatem z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że inwestycje w obcych środkach trwałych są traktowane odrębnie od środków trwałych, w których są dokonywane te inwestycje. W konsekwencji nie można uznać, że środek trwały powstały wskutek inwestycji w obcym środku trwałym będącym np.: nieruchomością również stanowi nieruchomość.”
Zgodnie z cytowanymi na wstępie przepisami art. 91 ustawy o VAT zasadą jest dokonywanie korekt od środków trwałych w ciągu 5 kolejnych lat, a wyjątek odnosi się do nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w przypadku których korekty dokonuje się w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
W tym miejscu warto zwrócić uwagę, iż okres 10-letniej korekty expressis verbis odnosi się wyłącznie do "nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów". W związku z tym, że inwestycja w obcym środku trwałym (budynku/lokalu), polegająca na jego przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji., stanowi odrębny od budynku/lokalu środek trwały, korekta podatku naliczonego odnoszącego się do takiego środka trwałego powinna być dokonywana zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy w ciągu 5-cio letniego okresu.
Z powyższym stanowiskiem zgadzają się również co do zasady organy podatkowe. Przykładem interpretacja indywidualna z dnia 23 października 2023 r. nr 0112-KDIL1-1.4012.441.2023.1.HW.
#korekta vat #inwestycja w obcym środku trwałym
