Premie w postaci wycieczki dla pracowników i współpracowników można zaliczyć do kosztów
Dodatkowe wynagrodzenie przyznawane pracownikom czy współpracownikom chociażby z tytułu osiągnięcia określonego wyniku finansowego nie musi mieć wyłącznie formy pieniężnej. Taka dodatkowa gratyfikacja, jeśli stanowi element wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę, czy też w umowy współpracy może przyjąć np. formę opłacenia wycieczki turystycznej. Skoro więc wydatek wykazuje związek z uzyskaniem zachowaniem lub zabezpieczeniem przychodów to może stanowić również koszt uzyskania przychodu.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Definicja istotnie ma charakter ogólny i każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.
Generalnie, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:
- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
- został właściwie udokumentowany,
- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Zatem kosztami uzyskania przychodów z danego źródła przychodów będą wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie i zachowanie danego źródła przychodów.
Wynagrodzenie dodatkowe w formie wycieczki turystycznej przyjmuje zasadniczo formę niepieniężną, bowiem podatnik wykupuje danemu pracownikowi lub współpracownikowi określony pakiet świadczeń. Jeśli jednak wynagrodzenie dodatkowe będzie wynagrodzeniem należnym za świadczoną pracę lub świadczone usługi i jest uzależnione od efektów pracy oraz jest przewidziane w umowie z pracownikiem lub współpracownikiem to należy stwierdzić, że ma ścisły związek z przychodami.
Jeśli dodatkowo dany pracownik /współpracownik z własnej woli godzi się na taką niefinansową formę wypłaty wynagrodzenia dodatkowego, to znaczy, że jest ona dla niego bardziej atrakcyjna niż forma pieniężna takiego wynagrodzenia.
W analogicznym przypadku Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 7 października 2025 roku, nr: 0114-KDIP2-2.4010.389.2025.4.PK potwierdził, że wnioskodawca będzie mieć prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z wykupieniem wycieczki zarówno dla pracowników, jak i współpracowników oraz wskazanych przez nich osób towarzyszących. Potwierdził tym samym, że analogiczne wydatki pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem zachowaniem lub zabezpieczeniem przychodów i mogą mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów.
